Wiele kobiet boryka się z problemem męskiej infantylności. Mąż nie umie umyć za sobą naczyń, włożyć skarpetek do kosza z brudną bielizną, siedzi bez przerwy grając w gry komputerowe i jest bardziej zazdrosny o dziecko niż starsze dzieci zazdroszczą rodzicom młodszym. Wydaje się to niewytłumaczalne, bo dorosły nie powinien się tak zachowywać.
Przyczyny męskiego infantylizmu tkwią w wychowaniu. Wychowanie ze swej natury jest konserwatywne i pod wieloma względami kontynuuje tradycje, które kiedyś były konieczne, ale w warunkach współczesnego świata stają się okrutne.
Jedną z tych tradycji jest bardziej radowanie się z narodzin syna – „spadkobiercy” niż z narodzin córki. Przy tak pełnym czci stosunku do chłopca łatwo przebić się do wychowania jak „bożka rodziny”, prowadzi to tylko do uformowania się infantylnego mężczyzny, który zawsze będzie domagał się większej uwagi dla siebie i nie będzie chciał dzielić się swoim żona nawet z dzieckiem.
Człowiek i prace domowe
Inną tradycją jest podział obowiązków domowych na „męskie” i „kobiece”. Wywodziło się to z życia chłopskiego, gdzie było to uzasadnione: pracy wystarczyło dla wszystkich, praca była równo podzielona między mężczyznę i kobietę. Ale współczesny mieszkaniec miasta nie chodzi do lasu po drewno opałowe i nie robi wielu innych rzeczy, które chłop robił na początku XX wieku - w jego życiu domowym wciąż są rzeczy, które tradycyjnie uważa się za „żeńskie”.
O męskich obowiązkach pamiętają tylko wtedy, gdy trzeba naprawić taboret, powiesić żyrandol czy przestawić szafę, ale zdarza się to od czasu do czasu, a trzeba ciągle gotować i myć naczynia, utrzymywać porządek w domu. Tradycyjnie od dzieciństwa uczy się dziewczynek takiej pracy, ale nie chłopców, więc dorośli mężczyźni nie wiedzą, jak wykonywać prace domowe i nie chcą, jak zwykle przydzielam je swoim żonom. Stąd bierze się męska bezradność w życiu codziennym.
Gry komputerowe
Paradoksalnie męska pasja do gier komputerowych wiąże się również z dość starą tradycją - odmiennego traktowania agresywnych zachowań u chłopców i dziewcząt.
U dziewcząt agresywne zachowanie jest bezwarunkowo potępiane i tłumione. U chłopców jest mniej potępiana, jeśli nie aprobowana, jako cecha „prawdziwego mężczyzny”. Kłótnia między dziewczynami to sytuacja awaryjna, bójka chłopców jest normą. Wielu rodziców może nawet robić wyrzuty swojemu synowi, jeśli nie pobił sprawcy.
Ale teraz chłopiec wychowany w tym duchu staje się mężczyzną, a u dorosłego agresja we współczesnym świecie nie jest zachęcana, a nawet karana przez prawo, niezależnie od płci. Człowiek musi go stale tłumić w sobie - być może jest to jedna z przyczyn niższej średniej długości życia u mężczyzn. W takich warunkach gry komputerowe, w większości związane z tematyką militarną, stały się naturalnym wyjściem: pozwalają pokazać agresję w społecznie aprobowany sposób.
Takie przejawy męskiego infantylizmu należy traktować filozoficznie - nie da się w człowieku przerobić tego, co pochodzi z dzieciństwa. Kobieta nie może tylko powtórzyć błędów swojej teściowej i wytłumaczyć synowi na czas, że prawdziwy mężczyzna to poważna, odpowiedzialna osoba, a nie taki, który używa pięści z jakiegokolwiek powodu i nie dotyka wycieraczki.
