Wątpliwości co do pokrewieństwa z własnym dzieckiem mogą pojawić się u mężczyzny zarówno przed urodzeniem dziecka, jak iw przededniu jego pełnoletności. Na szczęście dzisiejsza medycyna umożliwia dość dokładne ustalenie ojcostwa. Prawo ma również do powiedzenia w tej delikatnej sprawie.
Instrukcje
Krok 1
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, że dziecko jest z Tobą genetycznie spokrewnione, najpierw porozmawiaj szczerze z matką. Być może twój były małżonek nie zaprzeczy twojej niewinności twojemu synowi lub córce. W przypadku wzajemnej zgody obojga rodziców, decyzją sądu, dopuszcza się zmianę aktu urodzenia dziecka. Trudniej jest, jeśli chcesz obalić ojcostwo, a rodzic upiera się, że dziecko jest twoje. W tym przypadku twoja ścieżka leży w sądzie.
Krok 2
Jeśli masz pewność, że współmałżonek oszukiwał, złóż pozew w sądzie. Prawo to daje Ci art. 52 Kodeksu rodzinnego, zgodnie z którym ojcostwo lub macierzyństwo mogą zakwestionować wyłącznie osoby zarejestrowane jako ojciec/matka lub będące faktycznie rodzicami, a także samo dziecko po osiągnięciu pełnoletności. Dla skutecznej ochrony Twoich interesów nie zaszkodzi Ci pomoc dobrego prawnika. Zbierz bazę dowodową, która potwierdza, że nie mogłeś być ojcem dziecka (np. byłeś w podróży służbowej przez długi czas i faktycznie nie dożyłeś oczekiwanego okresu poczęcia). W przypadku braku niepodważalnych dowodów z Twojej strony sąd ma prawo zlecić badanie genetyczne, ale tylko za zgodą matki dziecka.
Krok 3
W niektórych sytuacjach prawo nie pozwala na zakwestionowanie ustalonego wcześniej ojcostwa. Jeśli więc w momencie ustalania ojcostwa wiedziałeś, że to dziecko nie jest Twoim biologicznym synem lub córką, nie będziesz mógł wykreślić wpisu w akcie urodzenia. To samo dotyczy dzieci urodzonych w wyniku dawstwa, implantacji zarodka i macierzyństwa zastępczego za pisemną zgodą.