Często widzimy jak dziecko popełnia błędy, widzimy gdzie i jak to zrobić dobrze. Zwykle od razu biegniemy, żeby to wskazać, staramy się pomóc. Ale czy taka pomoc jest tak przydatna w wychowaniu dziecka do pracowitości i samodzielności?
Instrukcje
Krok 1
Pomyśl o sobie jako o wieku swojego dziecka. Spróbuj sobie wyobrazić, jak trudno jest mu opanować nową akcję. Teraz, jako dorosłym, łatwo jest ci zawiązać sznurowadła, schludnie jeść czy pięknie pisać. Ale pamiętaj, jak długo się tego uczysz. Uwaga - to trudne dla Twojego dziecka. Szanuj pracę i wysiłki swojego dziecka.
Krok 2
Nie trzeba skupiać uwagi dziecka na błędach. Często samo dziecko doskonale je widzi i zna. A z twoich komentarzy będzie tylko zdenerwowany lub nawet odmówi wykonania tej czynności.
Krok 3
Pamiętaj, że w wyniku nauki dziecko nie tylko opanowuje określoną umiejętność. Uczy się też radzić sobie z trudnościami, czerpie przyjemność (lub odwrotnie - negatywne emocje) z procesu uczenia się. Rodzice powinni skupić się nie tylko na opanowaniu przez dziecko czynności lub umiejętności, ale także na innych efektach uczenia się: ciężkiej pracy i wytrwałości dziecka, wzajemnym szacunku dla siebie itp.
Krok 4
Nie ingeruj w porady i oferty pomocy, jeśli nie zostaniesz o to poproszony. Kiedy samo dziecko jest czymś entuzjastycznie zajęte, nie przeszkadzaj mu. On sam zwróci się do ciebie, jeśli uzna to za konieczne. Kiedy jesteś na uboczu, nadajesz swojemu dziecku: „Wierzę, że ci się uda”.
Krok 5
Zrób listę rzeczy, które Twoje dziecko może zrobić (z różnym powodzeniem). Zasadą jest, aby nigdy nie ingerować w te sprawy. Jednocześnie oceń wysiłki swojego dziecka w robieniu tych rzeczy, niezależnie od wyniku i liczby błędów. Rozwijaj tę listę z biegiem czasu. Więc nauczysz swoje dziecko samodzielności i ciężkiej pracy.
