Szybko zmieniający się świat doprowadził do zniszczenia utartych stereotypów męskich i kobiecych zachowań. Coraz częściej idolami milionów są osoby, które zachowują się wprost przeciwnie do swojej płci. Zasada edukacji płci ma właśnie na celu zapobieganie temu, by takie zachowanie stało się normą dla dziecka w dorosłym życiu.
Czym jest edukacja płci i jakie są jej zalety
Angielskie słowo „płeć” dosłownie oznacza przynależność do jednego lub drugiego rodzaju, to znaczy płeć. W trakcie wychowania płciowego dzieci kształtuje się ich społeczna tożsamość płciowa, świadomość, że jest mężczyzną/kobietą. Kształtowanie się tzw. tożsamości płciowej zaczyna się w rodzinie i zależy od stosunku osób najbliższych do dziecka i do siebie nawzajem. Z tego, jak blisko są z nim rodzice obu płci, jego psychologiczne połączenie z mamą i tatą jest tak silne. Ale wzmocnienie wytyczonych fundamentów tożsamości płciowej następuje w latach szkolnych, w murach instytucji edukacyjnej i w dużej mierze zależy od metodyki nauczania, stosunku nauczycieli do edukacji płci.
W trakcie wychowania płciowego chłopców wpaja się im podstawy męskości, czyli zachowania charakterystyczne tylko dla mężczyzn – od najmłodszych lat, aby być silnym, nie okazywać słabości w żadnej sytuacji, umieć o nie dbać. siebie i swoich bliskich. Taka wiedza i nawyki są bardzo ważne dla kształtowania się człowieka w społeczeństwie, jego sukcesu i pewności siebie, w szacunku dla innych przez całe życie.
W kształtowaniu osobowości dziewczynki w pewnym momencie, z reguły w wieku 4-5 lat, punktem zwrotnym jest próba naśladowania chłopców. Zadaniem rodziców stosujących się do metodologii płci w wychowaniu jest próba utrzymania ufnej i ciepłej relacji z dzieckiem, nie próba przełamania jej pragnienia bycia silnym, ale delikatne i dyskretne pokazanie, że bycie kobietą z męskimi nawykami a charakter jest brzydki i zły. Czysto kobiece umiejętności i maniery, wpojone we wczesnym dzieciństwie, pomogą jej dokonać właściwego wyboru partnera życiowego i stworzyć silną, dobrze prosperującą rodzinę.
Edukacja płci w instytucjach edukacyjnych – wszystkie plusy i minusy
Jeśli w rodzinie metoda wychowania płci nie budzi pytań i wątpliwości wśród większości rodziców, to wokół takiej metody wychowawczej pojawia się coraz więcej sporów.
W istocie edukacja płciowa dzieci w szkołach polega na podziale klas na klasy męskie i żeńskie. W trakcie zajęć kładzie się nacisk na rolę tej lub innej płci, jej obowiązki i cechy behawioralne. Opinie czołowych ekspertów z dziedziny pedagogiki na temat takiej edukacji są różne i jako przykład zarówno pozytywne, jak i negatywne przytaczają eksperymentalne zajęcia odrębnej edukacji w kilku szkołach w kraju.
Niektórzy specjaliści kategorycznie sprzeciwiają się tej metodzie nauczania, ponieważ uważają, że oddzielna edukacja i nacisk w edukacji konkretnie na płeć, negatywnie wpływa na socjalizację osoby w społeczeństwie po opuszczeniu placówki edukacyjnej. Zwolennicy edukacji płci przytaczają jako argument na jej korzyść fakt, że wskaźniki wydajności w poszczególnych klasach są znacznie wyższe, a adaptacja społeczna następuje podczas komunikacji z płcią przeciwną poza szkołą.
Ponadto przeciwnicy metody płci wskazują również na osobliwości charakteru niektórych dzieci jako czynnik ryzyka, na przykład zbyt aktywne dziewczęta po prostu nie mogą zakorzenić się w klasie czysto żeńskiej, a chłopcom o miękkim charakterze trudno jest zdobywać wiedzę w zespole, w którym popularyzowane są wyłącznie mocne strony osobowości… W takich przypadkach edukacja genderowa nie tylko nie jest korzystna, ale może również zaszkodzić psychice dzieci.
