Powszechnie przyjmuje się, że nieposłuszeństwo jest „złym” zachowaniem dziecka, że dziecko musi być we wszystkim posłuszne starszym. A co by było, gdyby dzieci naprawdę zawsze były posłuszne… i nigdy nie nauczyły się podejmować niezależnych decyzji?
Nieposłuszeństwo jest w porządku
Czy można spotkać doskonale posłuszne dzieci we wszystkich poniższych instrukcjach rodziców? To prawie niemożliwe. Warto pamiętać, że dziecko to osobna, samodzielna osoba, która rozwija się i uczy świata, także poprzez nieposłuszeństwo. Dziecko, które nie „wypełnia własnych guzów”, raczej nie nauczy się samodzielnie podejmować decyzji i działać, dostosowując się do okoliczności, takiemu dziecku bardzo trudno będzie dorosnąć, ryzykuje, że na zawsze pozostanie „mamy chłopcem” lub „ mała Księżniczka."
Ponadto istnieje wiele kryzysów związanych z wiekiem, podczas których dziecko może wykazywać najbardziej „straszne” zachowanie. Rodzice mogą tylko zdać sobie sprawę, że to zachowanie jest całkowicie normalne! I naucz się żyć i dogadać się ze swoim „małym potworem”.
Jak znaleźć wspólny język z niegrzecznym dzieckiem
Nie proś dziecka, aby natychmiast poszło za jakimkolwiek kierunkiem. Spróbuj spokojnie zapytać: „Proszę zrób…” lub: „Czy nie zrobisz…”
Nie powinieneś zabraniać dziecku poznawania świata. Jeśli ciągle spotyka się z zakazami rodziców, reakcja będzie odwrotna. Należy o tym pamiętać, zwłaszcza gdy dziecko zaczyna „zwiedzać” dom. Zadaniem rodziców jest zapewnienie bezpieczeństwa: podnoszenie doniczek z kwiatami wyżej, wkładanie wtyczek do gniazdek i tak dalej.
Dzieci próbują naśladować swoich rodziców, powtarzać działania rodziców. Skorzystaj z tego i jednocześnie obserwuj siebie: po jedzeniu umyj talerz, włóż ubrania do szafy. Możliwe, że w ten sposób zaszczepisz dzieciom miłość do porządku.
Spróbuj ustalić codzienną rutynę i uzgodnij z dzieckiem jej realizację. Staraj się ściśle przestrzegać własnych zasad. Na przykład możesz grać po tym, jak dziecko zje obiad. Jeśli zasada będzie stosowana codziennie i nie pozwolisz sobie na odpusty, zobaczysz dobre wyniki. Niestabilność z Twojej strony może spowodować dezorientację u dziecka.
Szczerze chwal swoje dziecko za dobre zachowanie. Jeśli zareagujesz tylko na jego figle, dziecko może zdecydować, że tylko za ich pomocą zwróci twoją uwagę. Należy zauważyć nawet niewielkie sukcesy, np. maluch nauczył się myć zęby czy sznurować buty i tak dalej.
Oczywiście, aby zobaczyć długo oczekiwane rezultaty swoich wysiłków w wychowywaniu dzieci, musisz uzbroić się w cierpliwość. Ale wynik jest tego wart.
