Chodzenie do szkoły zasadniczo zmienia życie dziecka. Studiowanie to już główny zawód, „praca”. Dzieci zmuszone są do dokładnego wykonywania określonych zadań, koncentracji na tematach, wytężania pamięci w celu przyswojenia materiału, siedzenia przy biurku przez długi czas bez zwykłej swobody ruchów… Życie ucznia podlega systemowi ścisłego i identyczne zasady dla wszystkich uczniów. Zadaniem rodziców jest pomoc dziecku w łatwiejszej i szybszej adaptacji.
Niezbędny
- - opowiadać zgodnie z prawdą o szkole;
- - wyjaśnij dziecku, że w niego wierzysz;
- - zorganizować „miejsce pracy” w domu;
- - interesować się sprawami szkolnymi, ale nie odrabiać lekcji;
- - być w stanie wyjaśnić.
Instrukcje
Krok 1
Opowiedz dziecku o szkole, nie zastraszając go, ale też nie wyobrażając sobie szkoły jako źródła radosnej rozrywki. Postawa dorosłych powinna być spokojna, zachęcająca, życzliwa. Dziecko powinno mieć świadomość, że mama i tata rozumieją znaczenie tego nowego etapu w jego życiu, wierzą w jego pracowitość i siłę.
Krok 2
Wysyłając dziecko do szkoły, zastanów się wcześniej nad organizacją jego „miejsca pracy” („kącika szkolnego”) w domu. Ważne jest, aby przestrzeń do odrabiania prac domowych była stała i wykorzystywana wyłącznie do nauki.
Krok 3
Przygotuj się na to, że na początku dziecko nie będzie sobie dobrze radzić, że nie od razu przystosuje się do nowej codziennej rutyny. Zainteresuj się jego szkolnymi sprawami, chwal go - ale nie próbuj "ułatwiać życia" odrabiając pracę domową dla małego ucznia.
Krok 4
Pomóż dziecku zrozumieć, że oceny, które otrzymuje na zajęciach, nie są wyrazem osobistego stosunku nauczyciela do niego, ale oceną jego wiedzy i jakości wykonanej pracy. Dobre zachowanie i dobra wiedza to nie to samo! Pamiętaj jednak, że większość pierwszoklasistów nie rozumie jeszcze różnicy między wysiłkiem a wynikiem.
Krok 5
Zwróć uwagę nie tylko na przyswajanie programu, ale także na to, czy dziecko spóźnia się do szkoły, czy jest rozproszone na lekcjach. Kary i abstrakcyjne żądania „zachowania się” są często nieskuteczne. Cierpliwie wyjaśnij pierwszoklasistce, co robi źle i jak to naprawić.
