Wiele negatywnych emocji u dzieci i młodzieży jest naturalnie przezwyciężanych, gdy dorastają. Do tych emocji należą na przykład lęk przed rozstaniem z bliskimi, lęk przed nieznanym i inne.
Rozszerzanie więzi społecznych pomaga przezwyciężyć te lęki – w relacjach społecznych dziecko uczy się znajdować prawdziwe przyczyny swoich lęków.
Należy zauważyć, że w życiu dziecka niektóre lęki są szybko zastępowane innymi. Małe dzieci, myśląc konkretnie, wyrażają swój stosunek do tych przedmiotów, które napotykają w rzeczywistości („Kocham mamę”, „Nienawidzę czosnku”). U nastolatków, gdy rozwijają myślenie abstrakcyjne, pojawia się umiłowanie wolności, niezależności, nietolerancja na przejawy niesprawiedliwości itp.
Dom, rodzice, przyjaciele mogą być obiektem miłości dla nastolatka, ale miłość do płci przeciwnej jest szczególnie dramatyczna w tym wieku. Miłość do nastolatka jest warunkiem nawiązania bliskich, czułych, szczerych relacji z rówieśnikiem, który jest ideałem, wzorem do naśladowania. Obiekt miłości z reguły jest autorytetem, otacza go romantyczna aureola, którą ułatwia bogata wyobraźnia nastolatka.
Badania Brodericka, który przebadał około 1000 nastolatków w wieku 10-11 lat, pokazują, że wielu nastolatków w ostatnim roku życia było w stanie miłości z przedstawicielami płci przeciwnej. Około 50% nastolatków w wieku 12-13 lat i ponad 70% nastolatków w wieku 16-17 lat również było zakochanych.
Według Ericksona pierwsza miłość do nastolatka jest warunkiem ukształtowania jego poczucia własnej wartości. W obiekcie miłości nastolatek wydaje się widzieć własne odbicie. Z tego powodu wielu kochanków spędza tak dużo czasu na zastanawianiu się nad ideałami i pasjami swojego idola, porównując siebie i swój emocjonalny świat z życiem partnera.
Podstawą prawdziwej miłości jest bezinteresowność, chęć rezygnacji z wszelkich roszczeń w imię swoich uczuć. Bez odpowiedniej samooceny takie uczucia nie mogą się uformować. W związku z tym, aby nastolatek mógł nawiązać relacje z obiektem jego sympatii, aby mógł zrozumieć i uznać swoje uczucia, dorośli powinni przede wszystkim pomóc mu w kształtowaniu własnej adekwatnej samooceny.
