Hiperseksualność (hiperlibidomia) jest często błędnie klasyfikowana jako choroba lub uzależnienie, jednak jest bardziej prawdopodobnym przejawem pewnych chorób nerwowych, hormonalnych lub zaburzeń psychicznych. Jego pierwszymi oznakami są rozwiązłość współżycia seksualnego i brak długotrwałych związków.
Frustracja czy normalność?
Początkowo ludzie mają różne potrzeby i możliwości seksualne. Ważną rolę odgrywa w tym konstytucja seksualna osoby. Dla mężczyzn i kobiet z rozwiniętymi drugorzędnymi cechami płciowymi i wczesną manifestacją seksualności wielka aktywność w tej materii jest często normalna i nie warto mówić o przedrostku „hiper”.
Hiperseksualność często objawia się w okresie dojrzewania, co wiąże się z produkcją dużej ilości hormonów i początkiem realizacji roli płciowej. Również wzrost libido jest normą w różnych okresach życia związanych z gwałtownym wzrostem hormonów, na przykład w czasie ciąży lub menopauzy.
Wzrost potrzeb seksualnych bez wyraźnego powodu i obsesja na punkcie stosunków seksualnych, brak kontroli nad relacjami są najczęściej oznaką zaburzenia. Patologiczna hiperseksualność u kobiet nazywana jest nimfomanią, a u mężczyzn satyryką.
W średniowieczu kobiety o wzmożonej aktywności seksualnej, cierpiące na nimfomanię, uważano za opętane i czarownice i często palono na stosie.
Powoduje
Rozróżnij organiczne i psychologiczne przyczyny zachowań hiperseksualnych. Do tych pierwszych należą dysfunkcja nadnerczy, urazy czy nowotwory układu nerwowego. W tym przypadku w napadach pojawia się wzmożone libido, wzrasta wrażliwość genitaliów i trudno jest zapanować nad własnymi pragnieniami i zachowaniami erotycznymi. Często te objawy znacznie komplikują życie i wydajność osoby.
Psychologiczne przyczyny zwiększonej seksualności są rodzajem przejawu kompleksu niższości. Często występują u osoby, która nie była lubiana w dzieciństwie. Ciągła zmiana partnerów, seks, który nie przynosi pełnej satysfakcji, to sposób na podniesienie samooceny. Na przykład wiele kobiet nie osiąga orgazmu podczas stosunku, dla nich jest to tylko sposób na samoafirmację.
Bez względu na to, co spowodowało to zjawisko, jeśli masz objawy, powinieneś zwrócić się o pomoc do specjalistów.
Aby pozbyć się hiperseksualności, stosuje się leki, a także aktywność fizyczną i organizację reżimu. Jeśli jest następstwem choroby, ustala się jej charakter, a leczenie odbywa się w szpitalu.
Niebezpieczeństwo hiperseksualności
Z biegiem czasu stan osoby może się pogorszyć. Potrzebne będą coraz bardziej zróżnicowane i intensywne działania stymulujące, granice tego, co dopuszczalne w relacjach seksualnych, poszerzają się i prowadzą do odrzucenia przez innych. Hiperseksualność powoduje niedogodności w pracy i społeczeństwie. Przykładem może być oglądanie materiałów pornograficznych lub masturbacja w pracy. Zwiększa się ryzyko zarażenia się chorobami przenoszonymi drogą płciową. Dla kobiet istotne są problemy niechcianej ciąży lub niemożność pogodzenia obowiązków macierzyńskich z rozwiązłymi związkami.
W chwili obecnej wzmożona aktywność seksualna jest bardzo powszechnym zjawiskiem. Być może przyczyny leżą w swobodnym dostępie do materiałów pornograficznych i demonstrowaniu seksualności jako niezbędnym kryterium sukcesu w społeczeństwie. W każdym razie konieczne jest samodzielne zrozumienie i określenie zakresu tego, co jest dla siebie dopuszczalne, a nie próba podporządkowania się narzuconym wzorom.
