Statystyki to bardzo interesująca rzecz. Naukowcy i badacze stale przeprowadzają wiele ankiet, według których wyciągają wnioski na temat pewnych faktów. Jedną z najdziwniejszych statystyk jest to, że jest mniej żonatych mężczyzn niż zamężnych kobiet.
Paradoksy statystyk demograficznych
Zgodnie z wnioskami jednego z najciekawszych i paradoksalnych wyników badań statystycznych z zakresu demografii, przeprowadzonych na podstawie spisu powszechnego, wynika, że mamy mniej żonatych mężczyzn niż zamężnych kobiet. Co więcej, stosunek danych daje dość duży start - ponad 4%. Ten wniosek wywołuje podwójną reakcję – od oszołomienia do ironii. Próba ustalenia, dlaczego istnieje taka rozbieżność, przypomina rozwiązanie problemu „2+2=5”, znanego wszystkim od dzieciństwa. I rzeczywiście, w tej sprawie wszystko nie jest takie proste.
Oczywiście dokładniejsze zbadanie tego zagadnienia ujawni szereg bardzo interesujących faktów, które przyczyniają się do powstawania takich paradoksalnych tendencji. Liczby mówią, że co roku rodzi się więcej chłopców niż dziewcząt, a dopiero po trzydziestu latach stosunek kobiet do mężczyzn zmienia się ze względu na okoliczności (obowiązki wojskowe, przynależność do grup wysokiego ryzyka i inne czynniki naturalne).
Biorąc pod uwagę te wskaźniki statystyczne, można przyjąć, że różnicę między mentalnością męską a kobiecą należy uznać za czynnik fundamentalny w tym przypadku.
Nie jest tajemnicą, że mężczyzna i kobieta udzielą radykalnie różnych odpowiedzi na to samo pytanie, które wymaga szczegółowych wyjaśnień.
Różnica pojęć
Realia współczesnego życia pokazują, że instytucja małżeństwa uległa znacznym zmianom i oprócz zwykłego małżeństwa oficjalnego istnieje pojęcie „małżeństwa cywilnego”, którego postrzeganie jest zupełnie inne dla mężczyzn i kobiet.
Opieka społeczna przeprowadziła badanie populacji „Jaka jest instytucja małżeństwa w twoim rozumieniu?” Jednym z kluczowych pytań było: „Jeśli jesteś w małżeństwie cywilnym, czy jesteś żonaty/czy jesteś w związku małżeńskim?” Co zaskakujące, prawie cała publiczność kobiet odpowiedziała na to pytanie twierdząco, a ponad połowa mężczyzn odpowiedziała przecząco. Z czego możemy wywnioskować, że mieszkanie razem z mężczyzną pozwala już kobiecie na oznaczenie swojego związku jako rodzinnego, podczas gdy mężczyźni nie uważają ich za takie i są gotowi uznać związki rodzinne tylko wtedy, gdy są oficjalnie zarejestrowane i potwierdzone banalną pieczęcią w ich paszport.
To właśnie odmienne rozumienie małżeństwa daje interesujące wyniki statystyczne.
Zapewne dlatego kobieta zawsze instynktownie dąży do legitymizacji związku z mężczyzną, podczas gdy mężczyźni nie spieszą się z ostateczną decyzją, zawierając oficjalne małżeństwo w bardziej dojrzałym wieku, przedłużając tym samym poczucie wolności osobistej.
Oczywiście to właśnie ta rozbieżność między pragmatycznym światopoglądem mężczyzn a sentymentalnym postrzeganiem wydarzeń przez kobiety jest kluczem do paradoksu nierówności między żonatymi mężczyznami i kobietami.
