Złamanie prącia jest zjawiskiem dość rzadkim, ale poważnym ze względu na jego konsekwencje, ponieważ nie tylko tworzy krwiak, ale także uszkadza ciała jamiste i może wpływać na cewkę moczową.
Ponieważ prącie nie ma formacji kostnych, diagnoza „złamania prącia” jest zwykle rozumiana nie jako klasyczne złamanie, ale jako podskórne pęknięcie ciał jamistych.
Ten rodzaj uszkodzenia najprawdopodobniej występuje w stanie wzwodu prącia - 60% wszystkich przypadków występuje w tym stanie. Przyczyną może być uderzenie w penisa lub jego silne i ostre wygięcie podczas stosunku.
W takich sytuacjach do złamania dochodzi z powodu wyślizgnięcia się prącia z pochwy i jego ostrego wygięcia, gdy spoczywa on na kościach łonowych lub kroczu kobiety. Często złamaniu towarzyszy uszkodzenie cewki moczowej.
Złamanie prącia zawsze charakteryzuje się trzaskiem, z którym pęka ciało jamiste. W tym momencie pacjent odczuwa ostry ból, erekcja ustępuje i pojawia się krwawienie wewnętrzne.
W miejscu pęknięcia ciał jamistych powstaje krwiak, a penis odchyla się w przeciwnym kierunku. W tym przypadku ból nie tylko nie zmniejsza się, ale wręcz przeciwnie, intensywnie narasta, możliwy jest szok. Krwiak może osiągnąć imponujące rozmiary i rozprzestrzenić się na mosznę, łono, krocze, wewnętrzną stronę ud i przednią ścianę brzucha.
Wielkość krwiaka zależy bezpośrednio od stopnia uszkodzenia.
W miejscu urazu skóra najpierw nabiera niebieskawego odcienia, a następnie ciemnieje. Jeśli cewka moczowa zostanie uszkodzona podczas złamania, może wystąpić zatrzymanie moczu.
Złamanie prącia rozpoznaje się na podstawie badania i USG. Czasami potrzebne są dodatkowe badania, takie jak kawernosografia i MRI.
Charakter przepisanego leczenia rozpoznanego złamania zależy od rozległości krwiaka i wielkości uszkodzenia. Jeśli uszkodzenie jest minimalne, wystarczą środki podobne do leczenia posiniaczonego penisa.
W przypadku poważnych obrażeń, którym towarzyszy duży krwotok, konieczna jest interwencja chirurgiczna. Obejmuje otwarcie krwiaka, usunięcie skrzepów krwi, zatrzymanie krwawienia, zszycie uszkodzonego obszaru i osuszenie rany. Ten rodzaj zabiegu daje dobre efekty.
Jednak we wczesnych stadiach pooperacyjnych mogą wystąpić powikłania infekcyjne, a w późniejszych mogą wystąpić impotencja i skrzywienie prącia. Ale statystyki pokazują, że takie zjawiska pojawiają się tylko w 10-12% przypadków, a ich przyczyną jest przedwczesna wizyta u lekarza.
W przypadkach, gdy złamaniu prącia towarzyszyło uszkodzenie cewki moczowej, jej odbudowa jest uwzględniona w programie leczenia. Dlatego niezwykle ważne jest ścisłe przestrzeganie zaleceń lekarza oraz podawanie środków znieczulających i antybiotykoterapii za pomocą przepisanych antybiotyków o szerokim spektrum działania, a także stosowanie kuracji przeziębieniowych.
Ogólnie rzecz biorąc, możliwe powikłania złamania prącia obejmują ropień prącia, rozwój przetoki tętniczo-żylnej, skrzywienie prącia, zwężenie cewki moczowej i bolesną erekcję.
