Woskowina to sekret wydzielany przez gruczoły siarkowe. Prawie 2000 gruczołów siarkowych produkuje około 20 gramów siarki miesięcznie. Siarka pełni kilka funkcji: oczyszczającą, chroniącą i smarującą. Ale pomimo wszystkich korzyści czasami konieczne jest oczyszczenie z niego uszu. Jednym ze sposobów, dzięki którym możesz to zrobić, jest nadtlenek wodoru. Dowiedzmy się, czy to narzędzie może oczyścić uszy dzieci.
Dlaczego i jak czyszczą uszy z woskowiny
Kiedy gromadzi się dużo siarki, zaczyna się ona wydobywać, a dzięki zatyczkom siarkowym słuch może się zmniejszyć. Nie wygląda to estetycznie i niesie ze sobą niedogodności, dlatego wymaga interwencji. Podczas codziennych zabiegów higienicznych nie da się wypłukać wosku z kanałów słuchowych wodą, ponieważ ma bardzo lepką woskową konsystencję. Może być czyszczony przez dorosłych i dzieci za pomocą działania mechanicznego (wacik) lub za pomocą specjalnych środków rozpuszczających zatyczki siarkowe.
Czyszczenie uszu małymi dziećmi bawełnianym wacikiem nie jest całkowicie bezpieczne, ponieważ są one wiercone i nie mogą usiedzieć spokojnie przez minutę. Możesz przypadkowo uszkodzić ucho dziecka. Dlatego lepiej jest, aby dzieci korzystały z roztworów. Istnieją gotowe rozwiązania farmaceutyczne dopuszczone do stosowania u dzieci: „Aqua Maris Oto”, „Otipax”, „A-Cerumen” i inne. Jeśli nie ma pod ręką takich leków, możesz użyć nadtlenku wodoru.
Jak czyścić uszy dziecka wodą utlenioną
Zwykła pielęgnacja ucha dziecka polega jedynie na wycieraniu małżowiny usznej wacikiem zamoczonym w oliwce, oleju brzoskwiniowym lub zwykłej wodzie (dla noworodka lepiej jest gotować). Nie ma potrzeby tak częstego czyszczenia uszu dzieci, a w szczególnych przypadkach, gdy wtyczka naprawdę się uformowała i przeszkadza dziecku. Ale jeśli chodzi o zdrowie dzieci, zawsze musisz mieć reasekurację i skonsultować się z lekarzem, nawet jeśli na pierwszy rzut oka problem wydaje się niepoważny. Dlatego jeśli dziecko ma ból ucha, jeśli zatyczka woskowiny jest naprawdę zbyt gęsta lub istnieją wątpliwości co do poprawności jego działania, lepiej skontaktować się z otorynolaryngologiem. Po zbadaniu uszu dziecka lekarz sam przeprowadzi zabieg lub udzieli zaleceń rodzicom.
Zalecenia lekarzy dotyczące pozbycia się gęstej siarki u dzieci są zwykle następujące. Do zabiegu pobiera się nadtlenek wodoru o stężeniu 3 procent, bawełniany wacik i ciepłą przegotowaną wodę. Dziecko kładzie się na boku. Podczas wkraplania płatek ucha jest delikatnie ściągany w dół i do tyłu. W uchu zakopuje się 2-3 krople produktu podgrzanego do temperatury ciała. Dziecko pozostaje w tej pozycji przez kilka minut, wkroplony lek powinien w tym czasie trochę się pienić. Następnie ucho najpierw osusza się suchą watą, a następnie cały małżowinę uszną wyciera się z resztek siarki czystą watą zamoczoną w ciepłej wodzie. Wszystko powtarza się drugim uchem. Wygodniej jest przeprowadzać manipulacje razem, ale możesz spróbować. W czasie sprzątania dziecko będzie musiało być jakoś rozproszone, możesz zaoferować jakąś zabawkę, włączyć muzykę, porozmawiać z nim.
Jedna procedura powinna wystarczyć do rozpuszczenia korka siarkowego. Często i regularnie nie należy uciekać się do takich manipulacji, ponieważ nadtlenek wodoru oprócz rozpuszczania stałych cząstek siarki wpływa również na zdrowe komórki, powoduje drobne oparzenia i wysusza skórę w miejscu kontaktu. Warto powrócić do używania tego preparatu do czyszczenia uszu tylko w przypadku zatkania. Jeśli często tworzą się korki i pojawiają się nieprzyjemne doznania, warto skonsultować się z laryngologiem i ustalić przyczynę tego stanu.
Warto powstrzymać się od stosowania tego leku u dzieci poniżej pierwszego roku życia, a tym bardziej u noworodków. Dla dzieci od urodzenia opracowano łagodniejsze leki wymienione powyżej. Dzieci mogą czyścić uszy wodą utlenioną. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę wiek dziecka, a przed zabiegiem zaleca się wizytę u lekarza i wykluczenie chorób zapalnych uszu.
Warto również pamiętać, że wszelkiego rodzaju manipulacje z uszami (czyszczenie roztworami, wacikami i innymi podręcznymi środkami) należy wykonywać jak najrzadziej, zwłaszcza u dzieci. Nie zapewnia tego natura. Osoba musi jedynie wykonywać codzienne zabiegi higieniczne, a polegają one na myciu małżowiny usznej wodą podczas wieczornej i porannej toalety. Resztą zajmie się sama natura.
