Gdy dziecko dorośnie, rodzice zaczynają przygotowywać go do pójścia do przedszkola.
Czas nadejścia „dorosłości” jest w każdym przypadku indywidualny, ale najczęściej występuje w wieku 2-3 lat. Zwykle do tego czasu dziecko zaczyna pewnie chodzić i mówić, kończy się urlop na opiekę nad dzieckiem, a matka jest już zmęczona pozostawaniem cały czas w domu, marzeniami o powrocie do pracy i zaczyna przyczyniać się do budżet rodzinny.
Czasami zdarza się, że babcie wyrażają chęć siedzenia z dzieckiem do początku okresu szkolnego. Zapewniamy jednak, że nie jest to najlepsze wyjście: „domowe” dziecko ma słabe umiejętności socjalizacyjne, często dorasta wycofane i nieśmiałe, co może mu znacznie utrudnić w przyszłości wejście do szkoły. Te dzieci, które przyszły do klasy z przedszkola, zachowują się znacznie swobodniej: są aktywne w klasie, nie boją się odpowiadać przy tablicy i łatwiej nawiązują relacje z rówieśnikami. Dlatego przedszkole to niezwykle ważny krok w życiu małego człowieka.
Przygotowanie do niej należy rozpocząć 2-3 miesiące przed rozpoczęciem wizyt ze zmianą codziennej rutyny. Dziecko powinno przyzwyczaić się do konieczności wstawania rano i kładzenia się spać wieczorem o ściśle określonej porze bez kaprysów i łez. Powinien też jeść na czas, nauczyć go samodzielnego obchodzenia się z łyżką i kubkiem – bezpośrednia odpowiedzialność dorosłych członków rodziny.
Szczególnym tematem są pieluchy. Ułatwiając życie dorosłym, czasami stwarzają bardzo poważne problemy dla dziecka. Nawet bardzo małe dzieci nie powinny być stale „pakowane” w ten szeroko reklamowany produkt, a w wieku 1, 5 – 2 lat dziecko powinno stopniowo całkowicie odzwyczajać się od niego i zacząć regularnie korzystać z nocnika. Bez silnego opanowania tej niezbędnej umiejętności higienicznej jego pobyt w przedszkolu będzie bardzo trudny.
Jeśli możesz wybrać przedszkole, zatrzymaj się w takim, które ma dobre recenzje od krewnych i przyjaciół, nawet jeśli taka instytucja znajduje się nieco dalej niż ogród za rogiem.
Lepiej, jeśli ktoś przyprowadzi tam dziecko, z którym maluchowi łatwiej się rozstać niż z matką: pomoże to uniknąć kaprysów i napadów złości z jego strony, a matka będzie w ten sposób spokojniejsza. W każdym razie w ciągu pierwszych 2-3 miesięcy powinien mieć „harmonogram oszczędzania”: dziecku jest psychologicznie trudne, aby natychmiast przebywać z nieznajomymi przez cały dzień, więc najpierw musisz go odebrać z przedszkole wcześnie. Jeśli mama nie ma możliwości wcześniejszego powrotu z pracy do domu, spróbuj negocjować z bliskimi – może ktoś może pomóc.
