Dzieci są kwiatami życia, są naszą przyszłością, są dla nas wszystkim! I oczywiście rodzice z żadnego powodu nie chcą widzieć łez w oczach swojego dziecka. Ale w zwykłej rutynie życia są pewne etapy, przez które przechodzą prawie wszystkie okruchy, a adaptacja do przedszkola jest jednym z najbardziej bolesnych okresów zarówno dla dzieci, jak i ich rodziców.
Przedszkole to pierwsze doświadczenie komunikacji między dzieckiem a zespołem. Jeśli dziecko nie ma przeciwwskazań do uczęszczania do placówki przedszkolnej, to oczywiście lepiej wysłać dziecko do przedszkola w celu rozwoju jego cech komunikacyjnych.
Nie jest faktem, że przyzwyczajenie się do nowego środowiska będzie bolesne. Zdarza się, że dzieci od pierwszego dnia znajdują wspólny język z kolegami z klasy i bez łez przechodzą wieloletnią rozłąkę z matką. Jednak w 90% przypadków tak nie jest.
Zanim po raz pierwszy przyprowadzisz dziecko do ogrodu, możesz pospacerować z nim po terenie, a z boku obserwować, jak dzieci za ogrodzeniem bawią się z nauczycielem. Podczas spaceru musisz porozmawiać o tym, jak ciekawie będzie dla Twojego dziecka przyjść i bawić się z chłopakami. Według psychologów w swoich opowieściach nie powinieneś używać zwrotów z ujemną cząstką „nie” - „nie będziesz się bał, nie wyjdę przez długi czas, nikt cię nie obrazi”. Lepiej zastąpić takie wyrażenia „fajnie będzie się bawić z innymi chłopakami, pójdę w interesy i zaraz wrócę, wszyscy w ogrodzie są bardzo przyjaźni”.
Pierwszego dnia mama/babcia/tata powinna przyprowadzić dziecko na godzinę w okresie, gdy grupa z nauczycielem wychodzi na spacer. Usiądź obok witryny w jego polu widzenia. Jeśli dziecko jest porwane przez nowych znajomych lub zabawki, możesz spróbować go zostawić na 10 minut. Jeśli dziecko cię nie opuści, lepiej przeprowadzić taką manipulację następnego dnia, zabierając ze sobą swoją ulubioną zabawkę z okruchów do zabawy na placu zabaw.
Po tym, jak dziecko zorientuje się, że mama na pewno wróci i będzie mogła zostać bez Ciebie na spacer po ogrodzie, możesz już spróbować przyprowadzić dziecko do grupy na śniadanie. Na tym etapie wystarczy, że dziecko zostanie w ogrodzie przed obiadem. Zaraz po spacerze, zanim nauczyciel zabierze dzieci do grupy, mama może zadowolić maluszka swoim pojawieniem się na placu zabaw. Jeśli zachowanie dziecka było mniej lub bardziej spokojne, to przynajmniej usiadło przy stole na śniadanie z innymi dziećmi i długo nie płakało, to można spróbować zostawić go na lunch i spokojną godzinę i odebrać je przed obiadem. Jeśli dziecko płacze bardzo długo i nie nawiązuje kontaktu z nauczycielem i dziećmi, konieczne jest rozstanie z nim przez kilka dni tylko do obiadu.
Każde dziecko jest indywidualne i każdy okres adaptacyjny ma swój czas trwania. Ale prędzej czy później nadchodzi okres, w którym dziecko bez problemu spędza cały dzień w ogrodzie. Nie zniechęcaj się, jeśli przez długi czas miękisz ze łzami opuści cię rano. Wiele dzieci, nawet tych, które od dłuższego czasu uczęszczają do przedszkola, ma trudności z przetrwaniem momentu rozstania z rodzicami. W żadnym wypadku nie krzycz ani nie besztaj dziecka za to, a tym bardziej nie próbuj stawiać ultimatum: „Jeśli płaczesz, wcale po ciebie nie przyjdę”. Lepiej spróbować negocjować i uspokoić dziecko obietnicą spędzenia razem reszty dnia.
Wskazówki dla rodziców:
- już pierwszego dnia wymieniaj się numerami telefonów z lektorem, aby w razie czego zawsze mógł szybko się z Tobą skontaktować;
- aby ułatwić dziecku przystosowanie się, zawczasu ułóż w domu tę samą codzienną rutynę, co w przedszkolu, aby np. wczesne wstawanie nie stało się dla niego dodatkowym stresem;
- jeśli dziecko bardzo często choruje, zostaw go w ogrodzie tylko na pół dnia, wzmocnij układ odpornościowy środkami ludowymi i staraj się zawsze leczyć dziecko w domu, aby nie było komplikacji;
- w przedszkolach różnych miast warunki przyjmowania są różne: gdzieś nie przyjmują dzieci w pieluchach, aw niektórych placówkach przedszkolnych konieczne są umiejętności samodzielnego jedzenia. W każdym razie postaraj się wyrobić w dziecku niezbędne nawyki przed wejściem do ogrodu. To z pewnością pomoże dziecku przezwyciężyć wszystkie trudności okresu adaptacji.
