Nowoczesna diagnostyka prenatalna pozwala nie tylko ustalić płeć dziecka na długo przed jego urodzeniem, ale także pomaga zidentyfikować ewentualne wady rozwojowe, z których większość uwidacznia się podczas badania ultrasonograficznego. Jednym z ważnych wskaźników wykrytych podczas pierwszego badania USG jest wielkość strefy kołnierza płodu.
Badanie przesiewowe w pierwszym trymestrze
Badanie przesiewowe w pierwszym trymestrze wykonuje się między 11. a 14. tygodniem rozwoju płodowego nienarodzonego dziecka. W tym przypadku lekarz zwraca szczególną uwagę na tak zwaną strefę kołnierza, której wielkość zależy od ilości nagromadzonego płynu limfatycznego w okolicy potylicznej płodu. Wzrost jego ilości może sygnalizować obecność ewentualnej wady genetycznej, np. trisomii 21, która jest przyczyną zespołu Downa.
Rozmiar kołnierzyka
Wielkość strefy obroży zależy od wieku płodu. Na początku 11. tygodnia wartość do 2 mm uważana jest za normalną, pod koniec 13. tygodnia może osiągnąć 2,8 mm. Jednocześnie nie panikuj, jeśli liczby okażą się nieco zawyżone. Według statystyk 9 na 10 dzieci z obszarem obroży od 2,5 do 3,5 mm rodzi się całkowicie zdrowe. I tylko wtedy, gdy wskaźnik okaże się znacznie zawyżony, na przykład 5-6 mm lub więcej, można podejrzewać obecność wady genetycznej. Po 13. tygodniu tworzy się płodowy układ limfatyczny, płyn ze strefy kołnierza rozprzestrzenia się przez naczynia ciała, a wskaźniki pomiarowe nie mają już znaczenia.
Dodatkowe badania
Ponadto należy rozumieć, że chociaż wskaźniki te są uważane za dość ważny punkt w diagnozie prenatalnej, nie są same w sobie diagnozą. To tylko badanie przesiewowe, które pomaga ocenić stopień ryzyka konkretnej choroby. Dlatego żaden lekarz nie ma prawa, opierając się tylko na wysokiej wartości rozmiaru strefy obroży, wysłać kobietę na aborcję. Nagromadzenie płynu limfatycznego w szyi niekoniecznie oznacza, że dziecko ma jakąś wadę genetyczną. Z drugiej strony nikt nie może zagwarantować, że płód z normalną okolicą obroży urodzi się całkowicie zdrowy. Dlatego mogą być konieczne inne badania. Na przykład kordocenteza lub analiza płynu owodniowego, która pozwala podać bardziej szczegółowe dane dotyczące stanu zdrowia dziecka.
Błąd pomiaru
Ponadto nie zapomnij o prawdopodobieństwie błędu pomiaru. Płód jest wciąż tak mały i dość trudno zmierzyć go z dokładnością do jednej dziesiątej milimetra. A urządzenie może być stare, a lekarz nie ma jeszcze takiego doświadczenia, a pozycja płodu nie jest najbardziej optymalna, dlatego jeśli uzyskano wątpliwe wyniki podczas pierwszego badania przesiewowego w pierwszym trymestrze, zawsze warto sprawdzić je ponownie u innego specjalisty i na innym sprzęcie.
