Jak Budować Zaufanie U Dziecka

Jak Budować Zaufanie U Dziecka
Jak Budować Zaufanie U Dziecka

Wideo: Jak Budować Zaufanie U Dziecka

Wideo: Jak Budować Zaufanie U Dziecka
Wideo: Jak wzmacniać poczucie wartości u dzieci - Magdalena Sękowska 2024, Marsz
Anonim

Każdy z rodziców zazwyczaj zadaje to pytanie, ale często zdarza się to za późno, gdy odzyskanie zaufania wymaga dużo wysiłku i cierpliwości. Dlatego najlepiej unikać błędów na wczesnym etapie i przestrzegać zasad, które pomogą Ci nawiązać ciepłą i pełną zaufania relację oraz będą kluczem do harmonijnego rozwoju i zdrowia psychicznego Twojego dziecka.

Jak budować zaufanie u dziecka
Jak budować zaufanie u dziecka

1) Bądź przyjacielem swojego dziecka. Konieczne jest, aby dziecko poczuło, że zawsze jesteś gotowy do komunikacji. Bardzo ważne jest, aby dziecko czuło, że jest obok kogoś, komu zawsze można powierzyć swoje zmartwienia i po prostu opowiedzieć, co ciekawego mu się przydarzyło w ciągu dnia. Poczuje się bezpiecznie, jeśli będzie miał pewność, że zawsze będziesz go słuchać we właściwym czasie z należytą uwagą. Ponadto nie zapomnij również okazywać dziecku swojego zaufania, dzielić się tajemnicami i pytać o opinię na temat tego lub innego konta.

2) Szanuj uczucia dziecka. Bez względu na to, jak nieistotne i nierozsądne możesz myśleć o uczuciach i problemach dziecka, którymi się z tobą dzieli, nie powinieneś się śmiać ani umniejszać jego uczuć i lęków. Traktuj poważnie wszystkie jego trudności i pomóż mu sobie z nimi poradzić. Dziecko poczuje, że jest zrozumiane i że później może liczyć na Twoje wsparcie i pomoc.

3) Wspólna rozrywka. Znajdź wspólne zajęcia z dzieckiem, poproś go o pomoc w gotowaniu lub sprzątaniu, powiedz mu, że bez niego nie poradzisz sobie, pozwól mu poczuć potrzebę. I odwrotnie, przejmij inicjatywę, aby pomóc mu w jego sprawach. Graj i chodź razem, kiedy tylko jest to możliwe.

4) Dotrzymuj obietnic. Nie składaj dziecku obietnic, których nie możesz dotrzymać. W przeciwnym razie dziecko odczuje urazę i rozczarowanie, a takie systematyczne sytuacje podważą zaufanie i Twój autorytet w oczach dziecka. Składając obietnicę, lepiej wcześniej ustalić pewne warunki, na przykład, że Twoja niedzielna wycieczka do parku zależy nie tylko od Ciebie, ale także od warunków pogodowych.

5) I wreszcie, najważniejszą rzeczą przy nawiązywaniu relacji zaufania z dzieckiem jest kierowanie się jedną podstawową zasadą, którą nazywa się bezwarunkową akceptacją. Niewątpliwie przyjęcie dziecka oznacza uznanie wszystkich jego zalet, a także wad, kochanie go nie dlatego, że jest posłuszne czy utalentowane, ale po prostu dlatego, że nim jest. Jak często rodzice bez wahania stosują do swoich dzieci następujące apele: „Jeśli będziesz łagodny, pokocham cię”, „Nie przychodź do mnie, dopóki nie posprzątasz pokoju”, ale poprzez te zwroty dziecku wprost mówi się, że jest akceptowany warunkowo, że będą go kochać tylko wtedy, gdy …

Poza tym niektóre nasze dolegliwości mogą okazać się dla dziecka nie do zniesienia, a co wtedy, żegnamy rodzicielską miłość? Niemożliwe jest, aby dziecko czuło niepewność twojej miłości, że musi jakoś na to zasłużyć, że jeśli zrobi coś złego, możesz pozbawić go uczucia, którego tak bardzo potrzebuje. Naukowcy od dawna udowadniają, że potrzeba miłości jest jedną z podstawowych potrzeb człowieka, a jej zaspokojenie jest nieodzownym warunkiem harmonijnego rozwoju dziecka. Potrzeba ta znajduje zaspokojenie w delikatnych dotknięciach, aprobujących spojrzeniach, serdecznych słowach: „Tak dobrze, że urodziłaś się z nami”, „Jestem szczęśliwa, gdy jesteśmy razem”, „Kocham, gdy jesteś w domu”.

Być może myślisz: „Jak mam być dla niego czuły, jeśli jeszcze nie nauczył się swojej pracy domowej / nie dostał doskonałej oceny / nie posprzątał domu?” Śmiem sugerować, że najprawdopodobniej twoje pytanie wynika z przekonania: „Najpierw dyscyplina, potem życzliwe nastawienie”. Ale tu paradoks, taka pozycja nie prowadzi do niczego dobrego, im bardziej skarcimy dziecko, tym bardziej staje się niekontrolowane, a w odpowiedzi na krytykę, naganę i wyrzuty dostajesz przewidywalny opór, wymówki i kłótnie. I dlaczego? Bo po pierwsze dobre i oparte na zaufaniu relacje, a potem dyscyplina i tylko na ich podstawie.

Zalecana: