Zapotrzebowanie człowieka na imię i złożoność jego badania stworzyły odrębną, niezależną naukę - antroponimikę. Imię osoby, oprócz znaczenia praktycznego, kulturowego, historycznego i etycznego, ma głębszy, ezoteryczny charakter.
Nauka imiona naukowe
Antroponimika jako szczególna nauka badająca imiona ludzi powstała w 1887 roku. Jej nazwę zasugerował portugalski naukowiec J. Leite Vasconselva. W tłumaczeniu ze starożytnej greckiej antroponimiki oznacza: „anthropos” - osoba i „onoma” - imię.
Antroponimika to bardzo wieloaspektowa nauka społeczna. Przedmiotem jej badań jest antroponim - imię i nazwisko osoby, a także antroponimia - interakcja tych imion.
Nauka ta opiera się na badaniu wzorów używania nazwy, jej pochodzenia, ogółu poszczególnych składników (nazwisko, patronimik, pseudonim, pseudonim). Ponadto wyjaśnia związek imienia z cechami ludzkimi, religią, historią człowieka - jego genealogią, tożsamością narodową osoby, zawodem i rodzajem jego działalności, pochodzeniem geograficznym i historycznym.
Co jest w imieniu
Imię osoby jest scharakteryzowane pod względem astrologii, numerologii, składu liter, zgodności nazwiska z miejscem zamieszkania i datą urodzenia. Ogromne znaczenie w antroponimii ma zgodność imion i wybór imienia dla noworodka.
Na przykład, zgodnie z wiarą buddyjską lub żydowską, noworodkom nie można nazwać po zmarłych krewnych lub tragicznie zmarłych osobach.
Parapsychologowie twierdzą, że imiona mogą być szczęśliwe - przynoszą szczęście i na odwrót. A naukowcy-astrolodzy są pewni, że za pomocą imienia osoby można znaleźć i wyeliminować przyczyny dolegliwości i złego stanu zdrowia, dzięki nazwie można określić cel osoby i jej dalszą pozycję życiową.
Naukowcy w dziedzinie antroponimii
Niestandardową metodę naukową w badaniu imienia osoby opracował naukowiec, doktor nauk chemicznych, doktor astrologii Feliks Kazimirowicz Velichko, obecnie główny konsultant magazynu Horoscope. Jego metoda opiera się na badaniu semantycznego i emocjonalnego odcienia każdej litery imienia osoby z ich późniejszymi pierwotnymi obliczeniami.
Wielki wkład w tę naukę wniósł rosyjski naukowiec i teolog Florensky Pavel Alexandrovich, który na początku XX wieku opublikował pracę filozoficzną „Imiona”.
Na szczególną uwagę zasługują książki Higera Borysa Juriewicza - profesora, akademika, doktora nauk psychologicznych, który napisał około 40 książek poświęconych badaniu imienia i jego wpływowi na charakter i los człowieka.
