Szczęście bycia rodzicem nie jest łatwe dla wszystkich. Jedni mogą przejść całą górę badań i zabiegów, inni nie mogą zdecydować się na dziecko, a jeszcze inni po prostu nie chcą dziecka. Każda rodzina ma swoją własną ścieżkę życia, a jeśli ścieżka rodziny z dziećmi przecina się ze ścieżką rodziców bez dzieci, niektóre pytania, zwroty lub stwierdzenia mogą być nieodpowiednie. Zwracamy uwagę na dziesięć pytań i tematów, na które zdecydowanie odradzamy dyskutowanie z parami bezdzietnymi.
Instrukcje
Krok 1
„Dlaczego nie ma dzieci”
Człowiek widzi przed sobą dwoje szczęśliwych dzieci, ale może nie widzieć sytuacji i przyczyny ich nieobecności. Oczywiście poruszy temat i tak z pozoru proste i zrozumiałe pytanie może sugerować bardzo trudne odpowiedzi. Możliwe, że para od wielu lat zmaga się z niepłodnością i jakoś nie mają ochoty rozmawiać na tak smutny temat. Albo, co gorsza, i tak są szczęśliwi, bez dzieci, i będą bronić swojego punktu widzenia i usprawiedliwiać się przed rodzicami.
Krok 2
„Będziesz chciał mieć dziecko, zmienisz zdanie”.
Zwykle takie frazy można powiedzieć innymi słowami (dorośniesz, po prostu nie znalazłeś odpowiedniej osoby, nie zwlekaj z tą sprawą), ale ich znaczenie jest takie samo i prowadzą do tego, że para zdaje sobie sprawę że narodziny dziecka to ostatni etap ich życia… Ale, jak możesz sobie wyobrazić, jest to dalekie od przypadku.
Krok 3
„Dopóki nie pojawi się dziecko, nie zrozumiesz, czym jest miłość”.
To nie tyle niestosowne, co obraźliwe. Okazuje się, że szczere, ciepłe i prawdziwe uczucia, jakie żywią wobec siebie bezdzietni małżonkowie, dla krewnych, przyjaciół i znajomych nie są miłością. Bez wątpienia miłość rodzicielska jest najsilniejsza i najszczersza, ale różni się od miłości do wszystkich innych jedynie bezwarunkowością i czystością.
Krok 4
„Czy myślisz, że jesteś zmęczony? Och, nic nie wiesz o zmęczeniu”.
Opieka nad dziećmi męczy i męczy, ale bezdzietny chłopak lub dziewczyna, który na co dzień pracuje i opiekuje się babcią lub przygotowuje się np. do ślubu, ma również prawo powiedzieć, że jest zmęczony. Ta uwaga jest odpowiednia, jeśli bezdzietna para, chłopak lub dziewczyna, są zmęczeni swoim lenistwem.
Krok 5
„Ja też bym tego chciała, ale mam dzieci”
Jeśli jesteście naprawdę odpowiedzialnymi rodzicami, prawie nie będziecie mieć czasu na zajęcia, które kochacie. Ale twoje westchnienia i twoje słowa, że dzieci „wtrącają się” z tobą, również brzmią z zewnątrz, jakbyś był więźniem dążącym do wolności. Ale jednocześnie, bez urodzenia dzieci, nie wzdychałabyś tak bardzo. Jeśli tak, nie pozwól, aby para bezdzietna czuła się winna za odmawianie sobie czegoś, żyjąc dla własnej przyjemności. W dodatku nikt nie zmuszał was wszystkich do posiadania dziecka, więc nie ma co się nad sobą użalać.
Krok 6
„Kto się tobą zaopiekuje na starość”
To pytanie najprawdopodobniej zagra przeciwko tobie. Przynajmniej byłoby nieludzkie urodzić dziecko, aby w przyszłości zostało nianią. I szczerze mówiąc, połowa mieszkańców domów opieki ma dzieci. Pamiętaj to.
Krok 7
„To dobrze, że nie masz dzieci: pies jest twoim substytutem dziecka”.
Porównywanie zwierzęcia z dzieckiem jest po prostu niedopuszczalne, ponieważ żadne zwierzę nie zastąpi dziecka. Przynajmniej każde zwierzę żyje mniej. Ponadto dla bezdzietnej pary, która od kilku lat stara się o dziecko, obraźliwe będzie pokazanie swojej oferty posiadania psa lub kota.
Krok 8
„Dopóki nie będziesz miał dzieci, niczego nie zrozumiesz”.
Rodzice z dziećmi bardzo lubią kończyć każdy temat takimi zwrotami, w tym tematy dotyczące polityki, pokoju i sztuki. Oczywiście zmienia się światopogląd rodziców z dziećmi, ale to wcale nie znaczy, że stają się mądrzy i że osoby bez dzieci nie mogą ich zrozumieć. Zdarza się, że bezdzietni mężczyźni, kobiety lub pary mogą udzielić cenniejszych rad.
Krok 9
"Nie przychodź do nas - będziemy mieli dzieci"
Nie musisz decydować o bezdzietnej parze: czy mogą przyjechać do Ciebie, czy przyjechać na wakacje, podczas których dzieci będą krzyczeć i śmiać się. Mając takie „zakazy” robisz z pary wyrzutków. Może chcieli spędzać czas z dziećmi, o które starają się od kilku lat?
Krok 10
„Poród to wyczyn”
Poród nie jest wyczynem, ale w rzeczywistości całkowicie normalną funkcją kobiecego ciała. Jeśli poród jest wyczynem, to co można powiedzieć o parze, która zabrała adoptowane dzieci, opiekując się niepełnosprawnymi dziećmi i jednocześnie nie zatraciła się? Wątpię, czy nie można tego nazwać wyczynem, więc nie należy chwalić się za posiadanie dzieci i oczerniać tych, którzy nie mają dzieci. Każdy ma swoje własne wyczyny.
