Często dorosłe dzieci okazują się inne, a nie to, o czym skrycie marzą ich rodzice. I nie chodzi o błędy wychowania. Najprawdopodobniej każdy ma swoją własną ścieżkę, powołanie, szczęście i złudzenia są również jego własnymi. Jak umieścić to w swoim umyśle? Kiedy już o tym pomyślisz, masz wystarczająco dużo zasobów, aby przejść od zaprzeczenia do akceptacji.
Instrukcje
Krok 1
Pomyśl o tym, że Twoje dziecko jest już osobą dojrzałą i niezależną, ponieważ ma swobodę wyboru. Oczywiście dzieci pozostają dziećmi, niezależnie od ich wieku. Ale twoim wewnętrznym zadaniem jest pozwolić im odejść i pozwolić im stać się dorosłymi.
Krok 2
Pomyśl o tym, jak bardzo jesteś podobny i jak bardzo się różnisz. To naturalne, że będziesz mieć podobieństwa ze względu na twój związek. Ale będzie wiele różnic: myśli, potrzeby, motywy będą się różnić między rodzicami i dziećmi. I dlatego nawet w tych samych sytuacjach możesz podejmować zupełnie przeciwne decyzje.
Krok 3
Zrozum, że istnieje jedno życie - zarówno dla dziecka, jak i dla Ciebie, i nie będziesz mógł żyć nim dla dziecka. Chętnie dokonalibyście dla niego właściwego wyboru, ratując go przed błędami i rozczarowaniami – to naturalne pragnienie rodziców. Ale jest to właściwe tylko wtedy, gdy twoje dziecko jest całkowicie ubezwłasnowolnione. W innych przypadkach wskazane jest nauczenie dzieci odpowiedniego odnoszenia się do problemów, podejmowania decyzji i brania za nie odpowiedzialności.
Krok 4
Odnieś się do własnego doświadczenia. Czy uważasz, że jest wartościowy i wyjątkowy? Teraz wyobraź sobie, że każda osoba udaje, że jest wyjątkowa. Twoje dziecko szczerze wierzy, że nigdy nie będziesz na jego miejscu, nigdy nie doświadczysz tego, czego doświadcza, nawet gdybyś przeszedł przez ogień, wodę i wszystko inne. A nawet jeśli wydaje ci się, że miałeś ten sam przypadek.
Krok 5
Spróbuj spojrzeć na świat oczami dziecka. To równie trudne, jak opanowanie zupełnie innej planety, z różnymi koncepcjami, warunkami, mentalnością. Ale spróbuj wziąć pod uwagę wszystkie czynniki, które nie były w twojej młodości, a które są w wieku twoich dzieci. Poznaj motywy osoby dokonującej wyboru. Czym się kieruje i czego doświadcza? W takiej sytuacji najprawdopodobniej postępowałbyś inaczej, skupiając się na różnych wartościach i wskaźnikach.
Krok 6
Zrewiduj swoje wartości i przekonania. Często akceptację wyboru dzieci utrudnia uzależnienie od opinii publicznej, orientacja na „poprawność”, przerośnięte poczucie ważności, poczucie własnej wartości. Odpowiedz szczerze na pytanie, gdzie Twoja relacja z dzieckiem wpisuje się w Twój system wartości? A co jest naprawdę ważne w życiu, skoro nie jest ono nieskończone?
Krok 7
I zadaj sobie najważniejsze pytanie: czy po dokonaniu takiego wyboru ta osoba przestała być Twoim dzieckiem? Czy mniej go kochałeś? Cała twoja wspólna przeszłość, jego dzieciństwo i miłość do ciebie przestały istnieć? Być może teraz również stoisz przed wyborem. Który wybór przyniesie Ci spokój i harmonię w Twojej rodzinie?
