Niektóre dzieci pamiętają „wspaniałe lata szkolne” jako ciąg nieustannego poniżania i zastraszania, zmuszając je czasem do myślenia o samobójstwie. Czasem wystarczy interwencja osoby dorosłej, aby powstrzymać tę „torturę”, ale nawet najbardziej kochający rodzice nie zawsze wiedzą, co się dzieje, ponieważ dziecko może być tak zastraszone lub zdesperowane, że nawet tę gorzką prawdę przed nimi ukryje.
Instrukcje
Krok 1
Niewyjaśnione obrażenia
Jeśli dziecko coraz częściej wraca z zadrapaniami, uderzeniami, siniakami, których pochodzenie tłumaczy przypadkiem – upadło, potknął się, uderzył w róg, należy z nim porozmawiać, że nikt nie ma prawa go skrzywdzić i historię zadanych obrażeń na nim nie jest „zdrada”. Przestępcy często wpajają dzieciom, że tylko słabeusze i donosiciele opowiadają o zadanych pobiciach. Wyjaśnij dziecku, że tak nie jest.
Krok 2
Rzeczy zagubione i zepsute
Warto być ostrożnym, jeśli dziecko częściej niż zwykle zaczyna przynosić zepsute rzeczy ze szkoły lub niektóre przedmioty zaczynają znikać bez rozsądnego wyjaśnienia. Przemoc nie zawsze jest fizyczna, czasami wystarczy presja psychiczna. Nie rozpoczynaj rozmów z dzieckiem zwrotami: „znowu ty…”, „nie masz dość…”, „rodzice pracują, a ty…”, spróbuj zbudować rozmowę na temat stratę i uszkodzenie w życzliwy sposób i dowiedz się dokładnie, co się dzieje.
Krok 3
Utrata zainteresowania szkołą
Za „dzwonek” może też posłużyć fakt, że niegdyś dociekliwy dzieciak zamienił się w uparte dziecko, które nie chce wypełniać zadań nauczyciela i na ogół chodzić do szkoły. Nawiasem mówiąc, w przypadku, gdy odrzucenie dziecka jest skierowane konkretnie na jeden konkretny temat. Warto wziąć pod uwagę, że źródłem przemocy psychicznej w szkole nie zawsze są dzieci.
Krok 4
Choroba fizyczna
Poważne "dzwonkowe" częste choroby - bóle głowy, problemy z brzuchem, "skokowa" temperatura. Jeśli wszystkie objawy ustępują jakby ręcznie, po zostawieniu dziecka w domu, nie oznacza to, że jest fałszywy i leniwy, całkiem możliwe, że presja psychologiczna na niego w szkole jest tak duża, że zaczyna doświadczać zaburzeń psychosomatycznych.
Krok 5
Samotortury
Niemożność proszenia o pomoc, uczucie strachu i upokorzenia, poczucie własnej bezsilności, wszystko to może prowadzić do tego, że dziecko zacznie się krzywdzić - wyrwać sobie włosy, podrapać się, w poważniejszych przypadkach odejść liczne cięcia na kodzie. To bardzo poważne znaki, które są tylko cichymi wołaniami o pomoc.
Krok 6
Samoizolacja
Dzieci, podobnie jak dorośli, czasami chcą pobyć same, ale jeśli dziecko dzień po dniu zamyka się w swoim pokoju, nie chce widzieć znajomych, z którymi ostatnio było blisko, koledzy z klasy przestali do niego dzwonić, to czas, aby rodzic się zastanowił - co się dzieje? Czy dziecko stało się celem zastraszania? Zdarza się, że dzieci stają się wyrzutkami po drobnych, ale wciąż niestosownych działaniach z ich strony, więc jeszcze trudniej jest im powiedzieć starszym o tym, co się wydarzyło. Bądź cierpliwy, przekonaj dziecko, że razem możecie wszystko naprawić.
