Prawie każda młoda mama w pierwszych dniach i miesiącach życia dziecka ma wiele pytań. I dość często te pytania dotyczą przepukliny pępkowej, która może wymagać pilnej porady lekarskiej.
Co to jest przepuklina pępkowa? Jak ona wygląda?
Według statystyk przepuklina pępkowa występuje u co piątego dziecka. Jeśli chodzi o wadę pępowiny, dzieje się tak u prawie wszystkich noworodków.
Co to jest przepuklina pępkowa? Jest to występ narządów wewnętrznych pod skórą w okolicy pępka. Powodem tego może być niezamknięcie rozcięgna pępowiny.
Przepuklina jest jak miękka piłka w brzuszku dziecka. Jeśli pierścień pępowinowy jest bardzo szeroki, a przepuklina duża, widoczna jest perystaltyka jelit. Jest to bardzo przerażające dla młodych rodziców, a dziecko nie odczuwa żadnego dyskomfortu.
Z reguły przepuklina pępkowa nie powoduje dyskomfortu. Diagnozę stawia pediatra dziecka. W przyszłości może skierować Cię do chirurga w celu uzyskania zaleceń.
Przepuklina jest jedną z najczęstszych chorób chirurgicznych u noworodków. Istnieje mit, że powstaje z tego powodu, że pępek nie został odpowiednio zabandażowany w szpitalu położniczym. W rzeczywistości mówi to o niedojrzałości ciała.
Jak leczy się przepuklinę pępkową?
Jeśli znajdziesz u dziecka przepuklinę pępkową, nie powinieneś od razu panikować i martwić się. Oczywiście musisz jak najszybciej pokazać swoje dziecko lekarzowi. Przeprowadzi badanie, określi stan przepukliny i zaleci leczenie.
Należy pamiętać, że taka przepuklina, w przeciwieństwie do np. przepukliny pachwinowej u dzieci, może zniknąć sama, bez operacji. Z biegiem czasu, pod warunkiem prawidłowego rozwoju dziecka, ściana brzucha staje się mocniejsza, w wyniku czego pępowina zamyka się.
Od trzeciego tygodnia życia lekarz może przepisać masaże i ćwiczenia fizjoterapeutyczne. Najlepiej skontaktować się z masażystą, który wie, jak pracować z dziećmi z tą chorobą. Ćwiczenia, które obejmują terapię ruchową, wykonywane są pod okiem trenera i dopiero po repozycjonowaniu przepukliny.
Bardzo przydatna będzie akcja, taka jak kładzenie dziecka na brzuchu. Zapobiega to wystawaniu przepukliny, sprzyja wzdęciom i stymuluje aktywność dziecka. Należy jednak pamiętać, że powierzchnia, na której kładziesz dziecko, musi być twarda.
Inną metodą leczenia jest nałożenie plastra. Zabieg ten jest wykonywany przez chirurga i dopiero po zagojeniu się rany pępowinowej. Dzięki niej wypukłość przepukliny jest zrośnięta, a tynk utrzymuje ją w tej pozycji przez dość długi czas.
Jeśli w wieku pięciu lat żadne metody leczenia nie przyniosły pozytywnych rezultatów, wykonuje się operację. Oczywiście, jeśli przepuklina jest zbyt duża i podatna na naruszenie lub dziecko ma z tego powodu trudności, operacja jest możliwa w młodszym wieku.
