W życiu każdego dziecka powinno być miejsce na cud. W końcu wiara w cuda uczy wiele, co przyda się w życiu. W dzisiejszych czasach najczęściej cuda można znaleźć na scenie teatru, który tak bardzo dzieci kochają.
We współczesnym świecie, w którym rządzą gry komputerowe, gadżety, sieci społecznościowe, ludzie zaczęli zapominać, co to znaczy wierzyć w bajkę, wierzyć w cud, współczuć, słuchać i słyszeć się nawzajem. Przeważnie zamknęli się we własnych światach, bojąc się wpuścić tam innych.
Ale dzieci to zupełnie inna sprawa! Dzieci są otwarte na pokój, komunikację i cuda. Wierzą, że dobro zawsze zwycięża zło, wierzą, że bajka może się spełnić, wierzą otaczającym ich dorosłym dorosłym, ale po prostu wierzą! A jeśli połączymy świat realny i dzieciństwo, dojrzewają pytania: gdzie znaleźć sposób na zachowanie całej tej wiary, która przytłacza dzieci? Jak sprawić, by przyszłe pokolenia nie słynęły z obojętności i bezduszności? Jak wychować indywidualność u dzieci, lidera, który sam podejmuje decyzje, który umie myśleć własną głową? Istnieje wiele różnych odpowiedzi na te pytania. Ale najwierniejszym z nich jest teatr!
Teatr to ogromny świat, który ma wszystko! Bez względu na to, po której stronie dziecko się stanie, czy siedzi na widowni oglądając przedstawienie, czy grając na scenie, wiele się nauczy, wiele sam ustali, wiele się nauczy.
Dzieci uczą się wszystkiego na tym świecie przez zabawę, a teatr to gra. Czy dzieci potrzebują teatru? Zdecydowanie tak, masz!
Czego dzieci mogą się nauczyć chodząc do teatru jako widz?
Tutaj należy zarezerwować, że dzieci powinny uczyć się chodzić do teatru nie później niż 5 lat. Możesz zacząć od 2 lat, tylko fabuła spektaklu powinna być łatwa do zrozumienia, a sam spektakl nie powinien trwać dłużej niż 30 minut.
Czego więc uczy teatr?
Uczucia
Najważniejsze są oczywiście uczucia! Obserwując to, co dzieje się na scenie, można doświadczyć całej palety emocji: miłości, współczucia, cierpliwości, troski, wyrzutów sumienia, radości, złości, rozpaczy, lista nie ma końca. Ale najważniejsze jest to, że dzieci nie tylko doświadczają tych uczuć razem z bohaterami, ale uczą się je kontrolować i poprawnie je wyrażać, ale także wyrażać je i nie boją się własnych emocji.
Kreatywność
Bez ogromnego bagażu doświadczeń życiowych za nimi dzieciom trudno jest znaleźć rozwiązania w danej sytuacji. Zazwyczaj te rozwiązania są standardowe i takie same. Regularne wyjazdy do teatru poszerzą horyzonty dziecka, wraz z bohaterami spektaklu przeżyje różne sytuacje życiowe i nauczy się znajdować kreatywne podejście i twórcze rozwiązania do nich.
Umiejętność myślenia
Teatr uczy myślenia. Inscenizacja tego czy innego spektaklu to wizja reżysera, jego spojrzenie na dzieło, jego punkt widzenia, który wnosi do mas. Z drugiej strony dziecko może nie zgadzać się ze stanowiskiem dyrektora. Może mu się nie podobać kostium lub sceneria, może mu się nie podobać muzyczna aranżacja przedstawienia lub może. W każdym razie, jeśli zadasz mu pytanie: „dlaczego?”, On ci odpowie. Dziecko zna odpowiedź, bo o tym myślał, zastanawiał się, myślał. Oczywiście, aby dzieci nauczyły się wyrażać swoje myśli, musisz z nimi porozmawiać, więc po przedstawieniu koniecznie porozmawiaj z dzieckiem o wszystkim, co widział i nie narzucaj swojej opinii.
Nowa wiedza
Odwiedzając teatr dzieci zdobywają wiedzę. To jak czytanie nowej bajki nieznanej dziecku. Czerpią wiedzę nie tylko z wydajności, ale ze wszystkiego dookoła. Nowi ludzie, jak się ubierają, jak się zachowują, foyer przed widownią, sama sala, muzyka, dekoracje, wszystko, co może uchwycić wzrok dziecka, daje dziecku nową wiedzę i wrażenia, nie mówiąc już o pracy samo.
Etykieta
Tak, teatr dużo uczy, w tym zasady zachowania w społeczeństwie. Istnieją pewne normy dotyczące odwiedzania teatru, które widzowie przestrzegali od niepamiętnych czasów. Wszystko, począwszy od tego, jak odpowiednio ubrać się w teatrze, skończywszy na tym, kiedy można odwiedzić bufet i jak się w nim zachowywać, wszystko to uczy się dziecko podczas wizyty w teatrze. Zwykłe normy zachowania, które odgrywają dużą rolę w wychowaniu dzieci.
Wniosek: teatr jest po prostu niezbędny dla rozwoju dzieci, ich wychowania i postrzegania otaczającego ich świata. Przyzwyczajając dzieci do teatru, rodzice otwierają im wiele drzwi do sukcesu.
