W większości przypadków krzywica rozwija się już w pierwszym roku życia dziecka, a rodzice muszą mieć wyobrażenie o jej pierwszych objawach, profilaktyce i leczeniu. Choroba ta występuje, gdy w organizmie występuje niska zawartość soli wapnia, które są niezbędne do wzrostu kości. Wynika to z niewystarczającej ilości witaminy D.
Niezbędny
- - kąpiele powietrzne na słońcu;
- - witamina D (po konsultacji z lekarzem).
Instrukcje
Krok 1
Witamina D jest wytwarzana przez promienie ultrafioletowe słońca. Aktywuje wchłanianie wapnia w jelicie, jego połączenie z fosforem i dalsze odkładanie się w kościach. Wraz z niedoborem witaminy D wapń również staje się mniejszy niż potrzebuje organizm dziecka. Z tego powodu kości okruchów stają się miękkie i łatwo się odkształcają. W rezultacie obserwuje się skrzywienie nóg, nieregularny kształt klatki piersiowej i głowy oraz zmiany w kościach miednicy (u dziewcząt w przyszłości może to negatywnie wpłynąć na proces porodu).
Krok 2
Krzywica często objawia się u dzieci w drugim miesiącu życia (u wcześniaków – jeszcze wcześniej). Dziecko staje się drażliwe, dużo się poci, nie śpi dobrze. Pot powoduje swędzenie, zwłaszcza w potylicy; dziecko przekręca głowę, co prowadzi do łysienia. W zaawansowanych przypadkach okruchy mogą rozwinąć „chwiejny garb” związany ze spadkiem napięcia mięśni pleców.
Krok 3
Pod wpływem krzywicy następuje spowolnienie wzrostu kości (zwłaszcza kończyn dolnych). Dziecko pozostanie w tyle za normą wzrostu. Proporcje ciała mogą stać się nieprawidłowe.
Krok 4
Pediatra w recepcji może zauważyć zmiękczenie brzegów ciemiączka i kości potylicznej, a także spłaszczenie czaszki. Lekarz powinien zalecić taki zabieg, aby zmiękczenie kości nie doprowadziło do „bruzdy” w dolnej części klatki piersiowej i skrzywienia nóg. Deformacja nóg w kształcie litery O zwykle znika w ciągu trzech do czterech lat, ale kształt litery X („pukające kolana”) często pozostaje na całe życie.
