Kiedy już ulegniesz nielegalnemu żądaniu dziecka, ulegniesz uczuciu litości, poczucia winy lub po prostu dlatego, że jest to o wiele łatwiejsze, dajesz dziecku pierwsze poczucie prawdziwej władzy nad osobą, w szczególności nad tobą. Każda władza psuje. Wkładasz też pierwszy kamień muru, który z czasem ma dużą szansę wyrosnąć między wami. Wszakże prosty dobry kontakt międzyludzki może być jedynie poziomy, pomiędzy równymi ludźmi, którzy się szanują.
Jak to zagraża dziecku?
Bada zupełnie nowy model relacji oparty wyłącznie na szantażu. Taki model może się podobać tak, jak lubi się np. narkotyki, ponieważ dają natychmiastowe rezultaty, a jednocześnie możliwość łatwej autoafirmacji. Z biegiem czasu umiejętności nie grania, ale otwartej komunikacji z ludźmi wypierane są przez nawyki manipulacji. Przepaść między takimi dziećmi a światem stopniowo się powiększa. W takiej grze nie może być zwycięzców.
Działania rodziców w komunikacji z manipulatorem
Najważniejsze to nie rozpoczynać procesu. Im szybciej podejmiesz działania, tym lepiej. Niestety wielu rodziców nie może być stanowczych przez poczucie winy przed dzieckiem. Możesz pozbyć się tego uczucia, jeśli opracujesz plan swoich praw i obowiązków i będziesz się nim wyraźnie kierował.
Równa komunikacja z dzieckiem
Postaraj się zapomnieć o komunikacji opartej na rolach. Pozbądź się wizerunku tyrana, wychowawcy, mądrego dorosłego. Staraj się rozmawiać z dziećmi tak, jakby były dobrymi przyjaciółmi. Będzie to najłatwiejszy sposób na szacunek dla siebie i swojego rozmówcy. Obserwuj swój sposób mówienia w trzeciej osobie, na przykład: „Mama wszystko widzi, mama wszystko słyszy”.
Musimy starać się rozwijać w dziecku szacunek do własnej przestrzeni. Jeśli ma własne terytorium, na którym czuje się chroniony i nienaruszalny, gdzie nikt mu nie przeszkadza, lepiej dostrzega twoje prawo do własnej autonomii. Często okazuj wielki szacunek dla przestrzeni swojego dziecka. Na przykład pukaj, gdy wchodzisz do jego pokoju.
Daj mu możliwość wyboru - nawet w drobiazgach (jakie jedzenie jeść, w co się ubrać, jak się bawić itp.) Ale najważniejsze jest przekonanie, że dziecko jest w rzeczywistości osobą suwerenną i ma z tobą wspólne prawa.
