Charakter dziecka objawia się już w dzieciństwie. A do przedszkola chodzą różne dzieci, każde z własnym charakterem. Dzieciom wytrwałym, które czują się pewnie w nowych okolicznościach, znacznie łatwiej będzie się przyzwyczaić i przystosować do nowej sytuacji. Ale dzieci, które są nieśmiałe i nieśmiałe w nowych, niezwykłych warunkach, czują się jeszcze bardziej niepewnie. Ale nawet takie dziecko trzeba zabrać do przedszkola. A rodzice muszą starać się zrobić wszystko, co możliwe, aby przedszkole nie stało się ciężką karą dla takiego dziecka.
Problem z tymi facetami polega na tym, że są zbyt zdenerwowani jakąkolwiek porażką. Ale nie cenią tak wysoko swojego sukcesu. I właśnie w tym kierunku należy kierować pracę rodziców. Popraw nastrój dziecka, ustaw go w pozytywny sposób, stwórz pozytywny stosunek do przedszkola, do jego towarzyszy. Ważne jest również, aby nauczyć dziecko, aby nie rozwodziło się nad swoimi niepowodzeniami, ale jeszcze lepiej się z nich śmiało.
Tego wszystkiego nie można nauczyć jak tabliczki mnożenia, siedzenia i zapamiętywania. Te cechy kształtują się stopniowo. A główną zachętą jest przykład rodziców. Rano, przygotowując się do przedszkola, rodzice nie powinni myśleć o swoich planach na dany dzień io tym, jak mogą zrobić wszystko. Rodzice powinni pamiętać, że dla dziecka to nie tylko rutynowe wstawanie i ubieranie się, to wielka sprawa, a potem jeszcze bardziej imponujące wydarzenie - cały dzień w przedszkolu, bez mamy i taty. Dla nieśmiałego dziecka to cały dzień pracy, a nie najbardziej ukochanej pracy.
Rodzice powinni od samego rana utrzymywać lekki i pogodny nastrój dziecka. W drodze do przedszkola możesz mu opowiedzieć zabawne wierszyki lub historyjki. Możesz też skomponować te historie ze swoim dzieckiem. Przyjeżdżając do przedszkola rodzice powinni zwrócić uwagę na to, jak tu miło, przytulnie, zabawnie i tak dalej. I trzeba to stale podkreślać, aby dziecko przyjęło to za pewnik. W końcu rodzice nadal są najważniejszymi osobami w jego życiu i ich opinia jest dla niego ważna.
Kiedy rodzice przychodzą odebrać dziecko z przedszkola, nie karcić go za brudną koszulkę, spodenki czy potargane warkocze. Nieśmiałe dzieci już skarciły się w środku o wiele bardziej niż ich rodzice. Nie ma potrzeby dodawania do nich doświadczeń. Lepiej się z tego pośmiać w przyjazny sposób, zapamiętaj jakąś uroczą rymowankę na ten temat. Ale musimy pamiętać, że śmiech ze słowami: „Cóż, jesteś brudny” – trudno nazwać przyjaznym.
