Jeśli rodzice zauważą, że ich dziecko kradnie, nie potrafią zachować spokoju i są zbyt zaniepokojeni problemem. Często kojarzą kradzież z niepowodzeniami wychowawczymi. Lub odwrotnie, postrzegają to jako predyspozycje dziecka do kradzieży i uważają, że ich dziecko jest hańbą dla całej rodziny. W rzeczywistości wszystko jest tak przerażające, że wystarczy spokojnie zastanowić się nad celami, które skłoniły dziecko do kradzieży.
Istnieje kilka powodów kradzieży. Jest ich trzech.
Po pierwsze, może to być pragnienie posiadania rzeczy bez wyrzutów sumienia. Takie kradzieże są w większości izolowane i nie mają kontynuacji ani powtórzeń, ale mają swoje własne cechy. Należą do nich wiek dziecka, ponieważ zarówno przedszkolak, jak i nastolatek mogą kraść. Osobliwością takiego powodu kradzieży jest również zrozumienie złego uczynku i niemożność oparcia się pokusie. I oczywiście jest to świadomość krzywdy i tworzenie wymówek do takiego czynu.
Po drugie, dziecko może kraść z powodu swojego niezadowolenia psychicznego. Często kradzieży popełniają uczniowie szkoły podstawowej. Dzieje się tak, ponieważ dziecko kiedyś ukradło coś nieistotnego i nikt nie przywiązywał do tego żadnej wagi. Potem uświadamia sobie, że nie jest tak źle, jeśli nikt mu nic nie powiedział. Ponadto dziecko może kraść z powodu urazu psychicznego lub emocjonalnego chłodu relacji rodzinnych.
Po trzecie, to brak rozwoju dziecka i brak jego wychowania. Możliwe, że Twoje dziecko kradnie rzeczy tylko po to, by zdobyć czyjąś przychylność. Na przykład za te pieniądze kupi słodycze lub po prostu drobiazgi, aby się z kimś podzielić. Ten powód kradzieży sugeruje, że dziecko chce zwrócić na siebie uwagę.
Te przyczyny są głównymi czynnikami powstawania kradzieży. Aby uniknąć takich incydentów, musisz zwracać uwagę na nawet najmniejsze straty, a także wiedzieć, gdzie i ile masz pieniędzy. Konieczne jest, aby dziecko wiedziało, że pieniądze zarabia tylko dzięki pracy.
