Małe dzieci potrzebują szerokiej gamy emocji do prawidłowego rozwoju umysłowego, na który wpływa szereg czynników zewnętrznych, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. A ponieważ świat dziecka to przede wszystkim rodzice, to oni odpowiadają za wszystkie emocje, których doświadcza dziecko.
Niestety nie wszyscy rodzice starają się doskonalić w wychowaniu dziecka. W rezultacie dorosłe dziecko, dla którego praktycznie nie ma zakazów, uzyskuje pełną swobodę działania i zaczyna podporządkowywać rodzicom swoje kaprysy.
Chęć rodziców, by umieścić go w centrum rodziny, będzie miała szkodliwy wpływ na rozwój umysłowy dziecka. Takie dzieci wyrastają na egoistów, którzy nie rozumieją wewnętrznego świata drugiego człowieka.
Jakie błędy mogą popełniać rodzice wychowując przyszłego członka społeczeństwa?
- Pierwszym błędem jest chęć zaopiekowania się i ochrony dziecka przed wszystkim. Takie mamy i tatusiowie pędzą do dziecka przy pierwszych dźwiękach płaczu, często próbują dużo karmić, obawiając się, że jest niedożywiony. Jesienią i zimą niepotrzebnie owijają się w ciepłe ubrania, biorą na siebie wykonanie wielu zadań, które dziecko od dawna potrafi (i powinno) wykonywać samodzielnie. W przyszłości tacy rodzice zdecydują, kim będzie i kogo poślubić. Jaki jest wynik? Rośnie słaba wola, słaba jęcząca lub odwrotnie, agresywna osobowość. Zarówno to, jak i drugie - luka w edukacji.
- Drugi błąd to niechęć. Przyczyną takiego stosunku do własnych dzieci może być młodość i niedojrzałość rodziców w sprawach wychowania, niechciana ciąża, a także narodziny dzieci z różnymi patologiami. W takich przypadkach dziecko oddziela się od wszystkich, zamyka się w sobie, czuje się niepotrzebne w rodzinie.
- Trzeci błąd to spartańskie wychowanie. Mega-popyt rodziców, liczne zakazy wznoszą między dziećmi a ich rodzicami ogromny mur, który nie zawsze jest możliwy do pokonania.
- Czwarty problem to niezdolność rodziców do wybaczania psikusów. Kara następująca po złym uczynku nie rozwiązuje całkowicie problemu. Dzieciakowi podobno wybaczono, ale przy pierwszej okazji przypomina sobie i zaczyna wyrzucać. Należy pamiętać, że przy wyborze kary należy wziąć pod uwagę wiek dziecka.
Środowisko, w którym dorastają dzieci, powinno być nasycone emocjonalnie (z umiarem), wykluczać czynniki drażniące (pijaństwo, alkoholizm rodziców, ciągłe skandale) oraz opierać się na przyjaźni, szacunku i miłości.
