Zapalenie płuc lub zapalenie płuc to podstępna choroba, która atakuje układ oddechowy. Obarczona jest wieloma komplikacjami, szczególnie w młodym wieku, kiedy układ odpornościowy jest najsłabszy i najbardziej bezbronny. Ważne jest, aby jak najszybciej zdiagnozować chorobę i zacząć ją leczyć.
Cechy rozwoju choroby w dzieciństwie
Najtrudniej jest zdiagnozować zapalenie płuc u dzieci poniżej 3 roku życia, ponieważ choroba zaczyna objawiać się objawami podobnymi do innych dolegliwości, a dziecko nie jest w stanie opisać swoich uczuć. W tym wieku dziecko nadal ma krótkie i dość wąskie drogi oddechowe z delikatną błoną śluzową, przez co narządy oddechowe są bardzo podatne na rozprzestrzenianie się procesu zapalnego.
Niemowlęta mają słabo rozwiniętą klatkę piersiową z poziomym położeniem żeber, co zapewnia niewystarczającą wentylację płuc. W dolnej i tylnej części często występuje zastój krwi, ponieważ dziecko spędza dużo czasu w pozycji leżącej. Na tym tle u dzieci często rozwija się niedodma - pozbawione powietrza odcinki tkanki płucnej, w których bakterie zwykle rozwijają się bez przeszkód, nieuchronnie powodując stan zapalny narządów oddechowych.
Istnieje kilka czynników, które przyczyniają się do rozwoju zapalenia płuc u małych dzieci, do których należą:
- krzywica;
- zły schemat żywienia;
- naruszenie zasad higieny;
- przeniesienie ostrych infekcji dróg oddechowych;
- choroby układu pokarmowego itp.
Najczęściej zapalenie płuc występuje w ciągu kilku dni od wystąpienia ostrej infekcji dróg oddechowych. Na tle ostrych infekcji dróg oddechowych następuje szybka aktywacja flory bakteryjnej, która przyczynia się do niszczenia barier ochronnych dróg oddechowych i płuc przez wirusy. Do układu oddechowego wnikają różne rodzaje bakterii, na przykład paciorkowce i pneumokoki, co prowadzi do rozwoju zapalenia płuc. W niektórych przypadkach choroba jest konsekwencją ogólnego osłabienia układu odpornościowego pod wpływem wirusa grypy.
Objawy zapalenia płuc
W początkowej fazie rozprzestrzeniania się infekcji obserwuje się następujące objawy:
- bladość skóry;
- niespokojny stan;
- pogorszenie snu;
- częsta niedomykalność;
- zmniejszony apetyt i zaburzenia stolca.
Stopniowo wzrasta temperatura dziecka, zwykle do 38 stopni. Najważniejszym czynnikiem w zapaleniu płuc jest szybkie pojawienie się objawów infekcji dróg oddechowych: oddychanie przez nos staje się utrudnione, dziecko zaczyna często kichać, a suchy kaszel prawie nigdy nie ustaje. W okolicy trójkąta nosowo-wargowego pojawia się obrzęk. Warto zauważyć, że podczas grypy lub powszechnych ostrych infekcji dróg oddechowych objawy te pojawiają się znacznie później i zwykle na tle ustąpienia infekcji.
W przyszłości dziecko ma zwiększony oddech i naruszenie rytmu. Skrzydła nosa bledną, stają się napięte i praktycznie nieruchome. W niektórych przypadkach pojawia się pienista wydzielina z ust, obserwuje się duszność. Skóra chorego dziecka staje się szara. Mobilność prawie całkowicie zanika, a większość czasu dzieci spędzają w niespokojnym śnie.
Rodzaje zapalenia płuc
W medycynie rozróżnia się kilka rodzajów zapalenia płuc, w zależności od wielkości ogniska zapalnego:
- Małe ogniskowe zapalenie płuc. Najczęściej występuje u niemowląt i charakteryzuje się stosunkowo niewielkim skupieniem. Choroba jest ulotna, nie ma zbyt wyraźnych objawów.
- Segmentowe zapalenie płuc: jeden lub więcej segmentów układu oddechowego ulega zapaleniu. Wszystkie oznaki choroby są wyraźnie widoczne.
- Krupowe zapalenie płuc: prawie cała tkanka płuc jest narażona na proces zapalny. Choroba jest trudna i obarczona wieloma powikłaniami.
- Śródmiąższowe zapalenie płuc. Jest to dość rzadki rodzaj choroby, w którym oprócz tkanki płucnej dotknięte są przegrody z tkanki łącznej w pobliżu oskrzeli, a także pęcherzyki płucne.
Ponadto izolowane jest ostre i przewlekłe zapalenie płuc. W pierwszym przypadku choroba trwa do sześciu tygodni, w drugim dłużej.
Diagnostyka zapalenia płuc w warunkach medycznych
Bez względu na przebieg choroby, obecność lub brak wyraźnych objawów zapalenia płuc, dziecko należy pokazać lekarzowi. Sukces leczenia choroby w dużej mierze zależy od prawidłowej i terminowej diagnozy medycznej. Bardzo niebezpieczne jest rozpoczęcie samodzielnego leczenia dziecka, a ponadto odpisanie obrazu jako zwykłego złego samopoczucia lub nieszkodliwych zjawisk, na przykład ząbkowania. Zabronione jest stosowanie środków przeciwgorączkowych, przeciwkaszlowych i przeciwbakteryjnych bez recepty, w przeciwnym razie nie będzie można uniknąć pogorszenia.
Pediatra jest w stanie określić stan układu oddechowego i innych układów ciała dziecka za pomocą fonendoskopu. W takim przypadku obszar klatki piersiowej zaczyna być słyszalny z serca. Dziecko należy najpierw uspokoić, w przeciwnym razie płacz i ogólne napięcie nerwowe zagłuszą rytm bicia serca. Jeśli podczas diagnozy pojawiają się wyraźne odgłosy, zaburzenia rytmu serca, staje się to pierwszą oznaką obecności choroby.
Następnie lekarz przystępuje do słuchania układu oddechowego. Dzieci często oddychają zbyt cicho, więc delikatne łaskotanie może być stosowane, aby było coraz wyraźniej i wyraźniej. Potem oddychanie staje się przez chwilę głębsze i bardziej zauważalne. W tych momentach dozwolony jest płacz, który dodatkowo może ukazywać cechy oddechu dziecka.
Aby postawić prawidłową diagnozę, lekarz wykonuje sondowanie i słuchanie klatki piersiowej, a także takie dodatkowe metody jak prześwietlenie, pełna morfologia krwi. Przeprowadzana jest szczegółowa ankieta rodziców w celu zidentyfikowania cech infekcji infekcją, a także przebiegu choroby w ostatnich dniach. Tylko kompleksowa ocena ciała chorego dziecka pozwala dokładnie zidentyfikować przyczynę złego samopoczucia, biorąc pod uwagę wszystkie główne metody.
W przypadku wykrycia drobnoogniskowego zapalenia płuc lub odcinkowego zapalenia płuc zaleca się leczenie w domu. W przypadku cięższego i przedłużającego się zapalenia płuc dziecko trafia do szpitala. Do leczenia stosuje się infuzję i terapię oddechową w oparciu o inhalację specjalnych mieszanin i przyjmowanie odpowiednich leków na kaszel. W sytuacjach krytycznych zalecana jest sztuczna wentylacja. Dziecko otrzymuje środki immunomodulujące. Antybiotyki są przepisywane tylko w skrajnych przypadkach, aby nie zaszkodzić ciału dziecka. Na szczęście w większości przypadków terminowe rozpoznanie choroby i terminowe leczenie zapewniają pomyślny wynik.
