Nikt nie rodzi się naukowcem. Od pierwszego dnia rozwijamy się jako rodzice wraz z maleńkim dzieckiem, uczymy się żyć razem, martwić się, dbać o siebie nawzajem i budować nowe relacje rodzinne. A edukacja zaczyna się od pierwszej minuty.
Najważniejsze w związku jest uzyskanie maksymalnej dawki miłości, czułości i spokoju. Głos mamy i taty działa w magiczny sposób, a fizyczna intymność to najlepsze, co może uzyskać delikatne stworzenie. Stopniowo uczy się rozróżniać intonację, wyraz twarzy, oczy. Wszystko to niesie ze sobą pewien przekaz. Dziecko zaczyna dostrzegać to, co widzi, słyszy i czuje. Rozmowy dorosłych, mowa ciała i ogólne zachowanie wpływają na dziecko. Wraz z wiekiem obowiązują nowe zasady. Eksploracja otaczającego Cię świata: dotykaj rękami, wciągaj coś do ust, a nawet niszcz. Jest to część jego rozwoju iz pewnością ma wpływ na kształtowanie osobowości i samooceny.
- Nie przytłaczaj dziecka ciągłymi zahamowaniami. Jeśli martwisz się niebezpiecznymi przedmiotami, postaw wysoko, schowaj się. Stwórz bezpieczne „pole bitwy” i zostaw dziecko na eksplorację. Nie tłumij ciekawości i eksperymentowania, są one podstawą kreatywnego myślenia.
- Starannie dobieraj wyrażenia. Nie łaj go za każdą głupotę. Zakazuj tylko tych rzeczy, które zagrażają jego bezpieczeństwu.
- Zachęcaj słowami i uściskami. Niech ma pewność, że robi to, co lubią jego bliscy. Zachęty są znacznie potężniejszą bronią w edukacji niż zakazy i krytyka. Krytykuj zachowanie, nie osobowość.
- Nie zapomnij porozmawiać i pokazać, że go kochasz. W żadnym wypadku nie należy kpić i nie nazywać tego obraźliwymi epitetami, jest to przygnębiające dla każdej osoby, nie mówiąc już o dziecku.
Przypomnij Ci o zasadach, które zostały nałożone na Twoje dziecko. Musi wiedzieć, dlaczego są instalowane i jakie jest ich znaczenie. Nie lekceważ dzieci, zrozumieją, jeśli im wyjaśnisz. Rejestruj małe zadania, które są częścią jego obowiązków. W ten sposób poczuje się związany z rodziną i oczywiście każdy wysiłek wynagrodzi pochwałą. Niech kary sprowadzają się głównie do poważnych rozmów lub czasowego zakazu.
Poszukaj alternatyw. Kiedy dziecko jest w opozycji, porozmawiaj z nim, naucz się mówić. Daj mu możliwość wyboru opcji, które Ci odpowiadają. Nie zapominaj, że uszy i oczy dziecka są zawsze skierowane na rodziców. Jesteś wzorem do naśladowania.
