W całej historii ludzkości starsze pokolenie ubolewało nad młodszym, jako niekontrolowanym, nieposłusznym, nieuleczalnym. Co więcej, dorosłe młode pokolenie wysuwało podobne roszczenia wobec swoich dzieci i tak dalej aż do dzisiaj.
Instrukcje
Krok 1
Być może współczesny nauczyciel ma trudniej niż wszyscy jego koledzy z minionych lat i stuleci. Nauczyciel zawsze był mądrzejszy od ucznia zarówno pod względem wiedzy, jak i doświadczenia życiowego. Stworzyło to naturalne podporządkowanie i łatwo wpasowało się w schemat „nauczyciel-uczeń”. Prowadziło to do celowego, pełnego szacunku stosunku ucznia do nauczyciela jako do mądrzejszej osoby.
Krok 2
W pewnym momencie wszystko się zmieniło w społeczeństwie. Powodem był naturalny ruch społeczeństwa, kiedy społeczeństwo informacyjne zastąpiło społeczeństwo przemysłowe. Społeczeństwo się zmieniło, ale technologia edukacyjna ma za sobą co najmniej dwie dekady. W rezultacie nastąpiła zmiana w przestrzeni edukacyjnej, którą można uznać za rewolucyjną. Współczesny uczeń wie więcej niż nauczyciel, co jest bardzo niechętne, ale społeczność nauczycielska musi to przyznać.
Krok 3
Współczesny student opanował technologie komputerowe i informatyczne bez przesady, od kołyski. Z drugiej strony technologie edukacyjne od dawna są pozbawione innowacji. Dzięki temu uczeń mógł zaobserwować, jak nauczyciel uczący algebry nie jest w stanie wysłać wiadomości SMS na telefon komórkowy. Nauczyciel ma oczywiście znacznie większą wiedzę na swój temat, ale z punktu widzenia ucznia ta wiedza jest bezużyteczna. Wiedza studenta pozwala mu rozwiązać wiele problemów praktycznych, w tym edukacyjnych, według własnego algorytmu.
Krok 4
Jednocześnie współczesny student ma znacznie więcej swobody – demokratyzacja społeczeństwa nie oszczędziła też edukacji. Chociaż współczesny uczeń zależy od ocen nauczyciela, widzi, że status i pozycja materialna osoby w społeczeństwie nie zależy od jego sukcesu w szkole. Co więcej, nowoczesny system kontroli wiedzy wykorzystujący testowanie neguje rzeczywiste znaczenie ocen. Takie podejście ucznia do nauki stymuluje nauczyciela do tego, aby lekcja była ciekawa, ponieważ nie ma innego mechanizmu motywacji, zwłaszcza w szkole średniej.
Krok 5
Dziś do szkoły uczęszczają dzieci dzieci końca ubiegłego wieku, tzw. „stracone pokolenie”, które w epoce przemian musiało stać się jak jednostki. Przekazali swoim dzieciom przynajmniej własną wizję świata, w którym brakuje tradycyjnych ideałów i symboli. Główną cechą charakteru dzisiejszego przeciętnego studenta jest racjonalizm. Współczesne dziecko nie pójdzie po złom, jeśli nie widzi w tym praktycznej potrzeby. Nauczyciel staje przed trudnym zadaniem pielęgnowania szlachetności i odpowiedzialności, co jest bardzo trudne przy braku prawdziwych wzorów do naśladowania.
Krok 6
Można więc stwierdzić, że współczesny nauczyciel współpracuje z uczniem, który stymuluje go do doskonalenia. Nie na próżno we współczesnych standardach edukacyjnych zarówno nauczyciel, jak i uczeń mają równy status „podmiotu procesu edukacyjnego”.
