Kieszonkowe pieniądze to kontrowersyjna kwestia dla wielu rodzin. Niektórzy z nich od razu mają wątpliwości, czy warto dawać pieniądze dziecku i w jakim wieku lepiej to robić. Dzieci i rodzice mają czasem przeciwne poglądy w tej sprawie.
Instrukcje
Krok 1
Konieczne jest danie dziecku kieszonkowego. Ten krok nauczy go wielu rzeczy: jak zarządzać pieniędzmi, ustalać priorytety, na co wydawać pieniądze, a na co nie, jak oszczędzać i liczyć pieniądze. W końcu dziecko nie ma w rękach własnych pieniędzy, ale nie ma pojęcia, jak to się może skończyć i dlaczego rodzice powinni na czymś oszczędzać.
Krok 2
Ważnym pytaniem będzie tutaj wiek: kiedy można powierzyć dziecku jakieś kwoty, wiedząc, że nie odda ich tak po prostu swoim znajomym i nie straci? W większości przypadków w wieku przedszkolnym dziecko jest jeszcze za małe, aby samodzielnie zarządzać pieniędzmi. Jest przywiązany do rodziców, nie chodzi bez nich na spacery, a mimo to nie liczy się dobrze. Ale młodszym uczniom można już ufać niewielkimi kwotami. W tym czasie dzieci stają się bardziej niezależne, więc kieszonkowe nauczy je dyscypliny, da im wolność od rodziców.
Krok 3
Należy zauważyć, że młodsi uczniowie dopiero zaczynają się uczyć, jak obchodzić się z pieniędzmi. Nadal nie wiedzą, jak je zaplanować i prawidłowo rozprowadzić. Dlatego muszą dawać pieniądze w małych porcjach, ale częściej niż nastolatki. Powiedzmy, że zgadzasz się dawać dziecku pieniądze na początku lub na końcu tygodnia. Nierozsądne jest dawanie całej kwoty na miesiąc dziecku w wieku 7-9 lat - istnieje ryzyko, że natychmiast ją wyda.
Krok 4
Wysokość kieszonkowego zależy od możliwości finansowych każdej rodziny. Ale zbytnie rozpieszczanie dziecka nie jest tego warte. Kieszonkowe nie jest kwotą na jego utrzymanie, nie powinno stać się próbą przekupstwa lub zapewnienia wszystkiego, czego dziecko chce. Kieszonkowe jest elementem wychowania, nie powinno psuć dziecka. Dlatego nawet w zamożnych rodzinach trzeba przeznaczyć bardzo małe kwoty kieszonkowego, aby nauczyć dziecko kompetentnego radzenia sobie z finansami, a nie okazywać bezpieczeństwa rodziny przed innymi dziećmi.
Krok 5
Konieczne jest uzgodnienie z dzieckiem, na jakie kieszonkowe nie powinno być wydawane i na co może być go pozbawione. Pieniądze nie powinny stać się narzędziem do manipulowania dzieckiem, płacenia za dobre oceny czy zachowanie. Możesz pozbawić kieszonkowego tylko w ostateczności: nie dlatego, że dziecko znowu nie uporządkowało rzeczy w swoim pokoju, a ty się pokłóciłeś, ale dlatego, że dziecko złamało poprzednie umowy i wydało pieniądze, powiedzmy, na szkodliwe chipy lub gorzej, na papierosach, chociaż zabroniłeś. Anulowanie kieszonkowego powinno być tymczasowe - na tydzień lub miesiąc i tylko w celach edukacyjnych.
Krok 6
Jednak rodzice nie powinni być tak surowi, na co dziecko wydaje pieniądze. Nie powinni krytykować jego przejęć – nawet jeśli nie są tak praktyczne, jak chcieliby rodzice, ale to są jego pieniądze i zakupy. Dziecko ma pełne prawo do własnych pragnień i rozporządzania swoimi rzeczami i środkami. Nawet jeśli dziecko nie wydaje pieniędzy, nie należy prosić go o raport, może oszczędza pieniądze na jakiś poważny zakup.
