Jeśli dziecko stało się uparte i uparte, nie słucha już tak bardzo słów i próśb rodziców, to możemy powiedzieć, że dziecko zaczęło kryzys w wieku trzech lat.
Co robić?
Przede wszystkim musimy starać się zapobiegać rykom i napadom złości, prowadzić profilaktykę. Jeśli chodzi o krzyki i krzyki, należy przestrzegać pewnych zasad.
Zapobieganie. Możesz i nie możesz
Ciągłe zakazy są irytujące i nie prowadzą do niczego dobrego. Należy podkreślić, co jest surowo zabronione (wybiegać na drogę, jeść dużo czekolady, bić kota) i wyjaśniać dlaczego. Wszystko inne należy rozwiązywać w zależności od okoliczności, stale (i niezauważalnie) obserwując dziecko, nie ograniczając jego samodzielności, ale próbując (znowu niezauważalnie) go prowadzić i pomagać.
ja sam
Dziecko chce dużo robić samemu - bądź cierpliwy, pozwalaj (z wyjątkiem surowych zakazów wymienionych powyżej), ucz i koniecznie chwal.
Gra
Sytuacje w małych grach, konkursy powinny być wymyślone. Kto szybciej się ubierze - dziecko czy "Kołobok w innym mieście" (udawaj, że postępy procesu są stale zgłaszane przez telefon - tutaj Kolobok już włożył sweter, wyjął już szalik).
Analog
Zastąp przedmiot, którego nie zaleca się dotykać (jeśli nie jest objęty ścisłymi zakazami) jakimś analogiem (kopia zabawki) i pokonaj zamiennik.
Przygotowanie wstępne
Jeśli niedługo do domu przyjdą goście lub dziecko pójdzie gdzieś, gdzie gromadzi się dużo dzieci, zacznij o tym rozmowę z kilkudniowym wyprzedzeniem. Wyjaśnij zasady postępowania, powiedz, jak i gdzie odbędzie się to wydarzenie, kto tam będzie. Jeśli wydarzenie odbywa się poza domem, przyjdź wcześnie, pół godziny przed rozpoczęciem, aby dać dziecku możliwość przyzwyczajenia się do nowego środowiska i nowych ludzi.
Zainteresowanie
Jeśli dziecko nie chce czegoś robić (z wyjątkiem przypadków, gdy jest to dla niego naprawdę niebezpieczne lub bardzo nieprzyjemne), powinieneś wzbudzić zainteresowanie, powiedzieć, jak to będzie interesujące i cudowne - z żywymi szczegółami.
Wdrożenie tych metod zapobiegawczych w wielu przypadkach pomaga zapobiegać i unikać dziecięcych napadów złości podczas trzeciego roku kryzysu.
