Adolescencja to okres, którego boją się wszyscy rodzice, ponieważ dziecko, będąc na etapie nowego życia, chce jak najszybciej stać się dorosłym i zerwać z rodzicielską kontrolą. Próbuje wymyślić samowystarczalność metodą prób i błędów. Ale nie mówimy o dzieciach, ale o rodzicach, którzy również popełniają pewne błędy w komunikacji z nastolatkami. Te błędy nie zależą od wieku, zamożności czy wykształcenia.
Instrukcje
Krok 1
Hipoprotekcja, czyli zwiększona wolność. Zachowanie nastolatka, podobnie jak jego działania, nie jest kontrolowane. Dorośli nie wiedzą, gdzie iz kim spędzało czas ich dziecko. W takiej sytuacji rodzice wypełniają swoje obowiązki formalnie, nie robiąc nic dla wychowania. W efekcie nastolatek będzie szukał wartości i norm zachowania poza rodziną, a jak wiadomo wiele norm może silnie zaprzeczać prawu, zdrowiu czy psychice.
Krok 2
Nadmierna ochrona lub nadmierna uwaga dla dziecka. Dorośli starają się całkowicie kontrolować nie tylko zachowanie, ale także całe życie nastolatka. Takie zachowanie rodziców zabija osobowość nastolatka, co prowadzi do konfliktów z rówieśnikami, bezradności i wielu innych poważnych problemów.
Krok 3
Idol w rodzinie, czyli wychowanie mimozy. Celami rodziców są: zaspokojenie absolutnie wszystkich potrzeb nastolatka oraz chęć uratowania dziecka przed wszystkimi możliwymi i niemożliwymi trudnościami. W rezultacie nastolatek staje się w centrum uwagi, staje się samolubny i bez trudu stara się uzyskać wszystko, czego chce. W związku z tym takim dzieciom niezwykle trudno jest radzić sobie z trudnościami.
Krok 4
Trudny związek. Ostra tyrania rodziców i kara za najmniejsze przewinienia wywołują u dziecka lęk przed dorosłymi, ból i gniew. Z takich wściekłych nastolatków wyrastają z reguły bardzo okrutni ludzie.
Krok 5
Emocjonalne odrzucenie lub wychowanie „Kopciuszek”. Rodzice w tym przypadku są obciążeni przez nastolatka. Nastolatek z powodu takiego stosunku do niego staje się drażliwy, wrażliwy i ukryty.
Krok 6
Wychowywanie cudownego dziecka. Wielu rodziców chce zapewnić swojemu dziecku maksymalne wykształcenie i zmusić je do uczęszczania do klubów sportowych, na kursy muzyczne i językowe. W takich sytuacjach nastolatek jest po prostu pozbawiony możliwości komunikowania się z rówieśnikami i uczestniczenia w dziecięcych zabawach. Próbuje pozbyć się takiego obciążenia wykonując zadania na pokaz.
