Komunikując się z naszym dzieckiem nie myślimy o tym, że niektóre z naszych fraz mogą mieć bardzo negatywne konsekwencje dla delikatnej psychiki dziecka i wyrządzić mu znaczną krzywdę. Jakich zwrotów należy unikać w rozmowie z dzieckiem?
„Jeśli nie śpisz, babayka to zabierze”, „Jeśli nie będziesz posłuszny, oddam do sierocińca”. Zastraszając dziecko sprawiamy, że staje się neurasteniczny i tworzymy lęki, których nie będzie łatwo pozbyć się później, nawet przy pomocy dobrego psychologa.
„Błaganie! Wolałbym to zrobić sam!” Ingerując w próby samodzielnego działania dziecka, kultywujesz w nim brak inicjatywy, zwątpienie i brak samodzielności.
„Spójrz na Katię, jaka jest szczupła, a ty wciąż opierasz się na bułkach …”, „Misha uczy się tylko z piątkami, a ty jesteś głupcem”. Nie ma potrzeby porównywania swojego dziecka z innymi dziećmi – w ten sposób można u małego człowieka stworzyć kompleks niższości, który w przyszłości przyniesie mu wiele problemów i rozczarowań.
„Jesteś moją najpiękniejszą”, „Twoi koledzy z klasy nie są dla ciebie dobrzy!” Nadmierne chwalenie dziecka jest tak samo szkodliwe, jak niedocenianie. Przechwalanie skutkuje arogancją, wysoką samooceną i gorączką gwiazd. Takie „gwiazdowe” dzieci często mają konflikty z rówieśnikami i praktycznie nie mają przyjaciół.
„Kiedy jesteś taki niegrzeczny, nie kocham cię”. Miłość matki jest fundamentem, na którym zbudowana jest postawa człowieka, jego zdolność do bycia szczęśliwym. Dziecko musi mieć pewność, że jest kochane zawsze iw każdych okolicznościach. W przeciwnym razie jego wiara w siebie jest podważona, pojawiają się urazy, strach i poczucie niższości.
„Gdyby nie ty, zrobiłbym karierę, gdybym nie musiał się z tobą tak bardzo zadzierać, wyglądałbym lepiej”. Nie obarczaj odpowiedzialnością delikatnych ramion Twojego dziecka za swoje porażki, nie daj mu poczucia winy, że Twoje życie zawiodło.
"Dobra, weź ten cukierek - po prostu zostaw mnie w spokoju!" Poddając się perswazji dziecka, dajesz mu władzę nad sobą. Po uświadomieniu sobie, że możesz być „załamany” przez kaprysy lub marudzenie, dziecko zacznie ich regularnie używać, aby osiągnąć swoje cele.
