Wszyscy rodzice mają nadzieję, że ich dziecko dorośnie miłe, współczujące i posłuszne. Ale w tym celu musisz podjąć pewne wysiłki, aby pomóc dziecku zrozumieć, co jest dobre, a co złe.
Początkowo dzieci nie rodzą się gniewne i nieposłuszne, złe wychowanie dorosłych sprawia, że są takie.
- Zdobądź zwierzaka. Kotek, królik, szczeniak lub ktokolwiek inny. Dzieciak, przyzwyczajony do dbania tylko o siebie, nauczy się dbać o kogoś innego. Pomoże to dziecku stać się bardziej responsywnym, odpowiedzialnym, ponieważ musisz opiekować się swoim zwierzakiem, karmić go, bawić się z nim.
- Czyńcie razem dobre uczynki. Karm bezpańskie psy i koty. Pomóż starszym ludziom nosić ciężkie torby. Zrób karmnik i nakarm ptaki. Naucz cię rezygnować z miejsca w transporcie publicznym. W odpowiedzi na dobre uczynki zachęcaj dziecko chwalebnymi słowami, wdzięcznością, uśmiechem i zachętą. Niech maluch uczy się od dzieciństwa, że czyniąc dobro, otrzymuje pozytywne emocje, dobry nastrój i radosne poczucie własnej ważności.
- Nie zmuszaj dziecka do dzielenia się zabawkami, słodyczami i innymi rzeczami z innymi dziećmi. Co najmniej do 3 lat. Do tego wieku wszystko, co jest z nim związane, jest JEGO. Jego zabawki, Jego słodycze, Jego mama. Odbierając to, istnieje ryzyko rozwinięcia takich cech, jak egoizm i chciwość. Szanuj przestrzeń osobistą swojego dziecka.
- Czytaj, słuchaj lub oglądaj dobre historie. Na szczęście teraz, dzięki obecności Internetu, można je łatwo znaleźć. Nauczą dziecko altruizmu i życzliwości. Porozmawiaj z nim, który z bohaterów najbardziej mu się podobał, jak zachowałby się w sytuacjach opisanych w baśniach. Pozwól dziecku naśladować dobre postacie, które lubi.
- Rozwijaj w swoim dziecku tolerancję, troskę i życzliwość dzięki swojemu samolubstwu, bez względu na to, jak dziwnie może to zabrzmieć. Koniecznie znajdź czas dla siebie, swojego relaksu i osobistej pielęgnacji. Niech dziecko wie, że mama ma własny interes, a ona nie może i nie powinna stale zaspokajać jego potrzeb i oddawać mu się we wszystkim.
Najważniejszą rzeczą w tej sprawie jest nie przesadzać, aby nie wywołać luzu u dziecka. Bardzo często nadmiernie samolubne, chciwe i zazdrosne dzieci tych matek, które w wychowaniu dziecka posuwają się zbyt daleko, by być miłym i współczującym. Ważne jest również pogodzenie granicy między życzliwymi a bardzo życzliwymi, ponieważ zbyt życzliwi ludzie w dzisiejszym świecie ryzykują niestety, że zostaną źle zrozumiani, wyśmiewani i odrzuceni przez społeczeństwo.