Pięć lat w psychologii dziecka to szczególny okres. Około 47% rodziców zauważyło, że ich niegdyś posłuszne dzieci w wieku pięciu lat zaczęły zachowywać się celowo wyzywająco: działały, krzywiły się i były kapryśne. Takie zachowanie wiąże się z gwałtownym przejściem od zajęć przedszkolnych do zajęć przygotowawczych, kiedy rodzice nieświadomie wskazują dziecku, że dorasta: „Jesteś już duży, wkrótce pójdziesz do szkoły” i tak dalej. Poradzisz sobie z kryzysem za pięć lat, jeśli zastosujesz się do kilku wskazówek.
1. Sposób odpowiedzi szczegółowych. Rodzice, z racji swojej pracy, odrzucają niekończące się pytania dzieci „Dlaczego?” ostre odpowiedzi: „nie wiem”, „bo trzeba” lub „musisz”. Postaraj się cierpliwie iw pełni odpowiedzieć na postawione pytanie przystępnymi słowami (ale bez seplenienia). Pamiętaj, że okres dzieciństwa jest jednorazowy, doceniaj każdą sekundę komunikacji z dzieckiem.
2. Sposób rozgrywania sytuacji. Dla pięciolatka zabawa pozostaje wiodącą formą nauki. Zamiast karać lub szantażować za nieposłuszeństwo („nie kupię Ci zabawki” itp.), spróbuj pokonać zasady postępowania z pomocą ulubionych postaci Twojego dziecka. Na przykład maluch odmawia jedzenia lub źle się zachowuje przy stole. Szepnij konspiracyjnym głosem: „Czy znasz kod rycerza (księżniczki itp.)? Tak więc kodeks mówi, że każdy szanujący się rycerz (dowolny bohater lub bohaterka) przy stole milczy i zjada wszystko na talerzu, ponieważ dobre uczynki wymagają dużo siły!”
3. Sposób zmiany ról. Odwrócenie ról dorosłych i dzieci ma niesamowity efekt. Powierz dziecku rolę dorosłego - poproś je, aby zrobiło coś ważnego dla Ciebie lub czegoś Cię nauczyło. Na przykład: „Wyobraź sobie, zapomniałem, jak się zachować w sklepie! Czy wiesz coś o tych zasadach?” lub „Jestem tak zmęczony w ciągu dnia w pracy, czy możesz mi pomóc złożyć swoje zabawki?” itp. To niesamowite, jak poważnie dzieci traktują dorosłe sprawy. Wszelkie zachcianki są natychmiast zapominane, a dziecko z poważną miną idzie wypełnić powierzoną mu „misję”.
