Rodzice chcą, aby z dzieckiem było wszystko w porządku, aby zdrowo rosło, dobrze się rozwijało. Dlatego mama i tata często tracą spokój, jeśli wydaje im się, że coś jest nie tak z dzieckiem. Na przykład dziecko sąsiada jest o dwa tygodnie młodsze, więc już pewnie siedzi, a jego własne potomstwo nawet nie próbowało usiąść.
Instrukcje
Krok 1
Przestań się martwić i nakręcać. Zrozum, że jeśli dziecko sąsiadów już siedzi, a twoje jeszcze nie, to nic to nie znaczy. Każde dziecko jest indywidualne, nie ma wiążących ogólnych norm dotyczących czasu rozwoju dzieci. Przesunięcia czasu w jednym lub drugim kierunku są całkiem do przyjęcia.
Krok 2
Oczywiście nie zaszkodzi pokazać swoje dziecko doświadczonemu pediatrze dla wygody. Ale najprawdopodobniej wystarczy poczekać, aż dziecko dojrzeje do takich prób. Zależy to od wielu przyczyn: wieku, wagi, temperamentu, stopnia rozwoju różnych grup mięśniowych. W końcu z pragnienia samego dziecka.
Krok 3
W niektórych przypadkach dzieci próbują usiąść, najpierw przewracają się na brzuchy, a następnie stają na czworakach. Zdarza się jednak, że dziecko z odpowiednio rozwiniętą prasą brzuszną próbuje siatkować z pozycji leżącej. Oto naprawdę: jak mu wygodnie i łatwiej. Z reguły dzieci szybciej siadają, jeśli mają podparcie: na przykład bok łóżeczka lub wózka.
Krok 4
Możesz pomóc dziecku, trzymając za uchwyty. Do tej pory ma słabą koordynację ruchów i niezbyt mocne plecy, aby utrzymać go w pozycji siedzącej przez długi czas. Dlatego lepiej jest umieścić podparcie pod plecami i bokami: zwinięty w kilka warstw koc, poduszkę itp. Zabezpiecz dziecko, aby nie upadło twarzą do przodu i nie zostało zranione. W końcu z bólu i przerażenia może przestać próbować usiąść przez długi czas.
Krok 5
Na początku dziecko jest w stanie siedzieć w pozycji siedzącej tylko przez kilka minut. Ale krok po kroku, kiedy mięśnie pleców staną się silniejsze, tym razem zacznie się zwiększać. Pomóż wzmocnić mięśnie w każdy możliwy sposób: masuj plecy dziecka, pobudzaj jego próby dotarcia do jakiegoś przedmiotu, prowadząc je przed oczami z boku na bok. Jednym słowem, nie będziesz miał czasu na oglądanie się za siebie, ponieważ Twoje dziecko zaczyna pewnie siedzieć. A ostatnie zmartwienia będą wydawać się śmieszne i naciągane.