Wiele problemów psychologicznych człowieka pochodzi z dzieciństwa. Najpoważniejszym czynnikiem powodującym powstawanie kompleksów i zwątpienia, przyczyniającym się do rozwoju problemów w komunikacji, jest niechęć dziecka w dzieciństwie.
Co zagraża osobie z niechęcią w dzieciństwie?
Niewiele osób potrafi opisać swoje dzieciństwo jako bezchmurnie szczęśliwe. Jednak największym problemem w dorosłości nie jest brak drogich zabawek i ubrań, ale brak bezwarunkowej miłości i uwagi ze strony rodziców.
Potrzeba miłości dziecka zostaje zaspokojona, gdy rodzice informują go, że jest potrzebny, kochany, potrzebny. Te komunikaty przekazywane są poprzez pieszczoty, spojrzenia, delikatne dotknięcia, pocałunki, a także poprzez emocjonalne słowa: „Dobrze, że Cię mamy!”, „Wspaniale, gdy jesteśmy razem!”. Te znaki miłości pomagają dziecku rozwijać się psychicznie i emocjonalnie.
Brak miłości sprawia, że dziecko czuje się niepotrzebne, zbędne. Staje się albo boleśnie nieśmiały i nieśmiały, albo agresywny i gwałtowny. W okresie dojrzewania najczęściej nielubiane dziecko zaczyna się buntować. Cichy i spokojny dzieciak, którego rodzice chwalili tylko za dobre zachowanie i pozbawiony miłości w innych sytuacjach, już jako nastolatek zaczyna tak samo traktować swoich rodziców.
Dorosły niekochany w dzieciństwie nie może kochać i akceptować siebie. Jest to obarczone rozwojem kompleksu niższości, niepewności, podejrzliwości. Często pojawiają się różne fobie, stany obsesyjne, nerwice. W niektórych przypadkach osoba wydaje się być agresywna wobec otaczającego ją świata i wszystkich innych ludzi.
Brak miłości wpływa również negatywnie na relacje w dorosłym życiu. Podświadomie człowiek przestaje wierzyć, że jest godny ciepłych uczuć, ponieważ nie był kochany przez najdroższych i bliskich ludzi. Staje się zimny i bezduszny, często pojawia się uzależnienie od alkoholu lub narkotyków. A co najgorsze, taka osoba też nie daje miłości swoim dzieciom.
Jak okazywać bezwarunkową miłość rodzicielską
Zawsze pamiętaj, że miłość rodziców jest podstawą, na której zbudowane jest całe przyszłe życie człowieka. Dlatego nie odprawiaj dziecka, nie oddalaj się pod pretekstem bycia zajętym. Nie tylko baw się z dzieckiem, ale także dziel się z nim uczuciami i emocjami, pieszcz go.
Nie bój się rozpieszczać dziecka bezwarunkową miłością. Kochaj go i oceniaj - jego działania. Jeśli dziecko zrobiło coś niestosownego, potępij jego czyn i zawsze zwracaj się do niego tylko z ciepłymi uczuciami.
Jak żyć, jeśli nie byłeś kochany jako dziecko
Jeśli sam cierpisz z powodu dziecięcej niechęci, pierwszą rzeczą do zrobienia jest przebaczenie rodzicom. Nie możesz zmienić faktu, że to ci ludzie sprowadzili cię na ten świat, ale masz kontrolę nad swoim życiem. Z powodu nagromadzonych skarg sam cierpisz w większym stopniu. Dlatego postaraj się znaleźć powody pewnych działań rodziców, usprawiedliw je, wybacz i idź dalej.
Poznaj intymne relacje, sposoby wyrażania emocji i miłości. Trening psychologiczny może ci w tym pomóc. Pamiętaj, że jesteś przez kogoś kochany. Jeśli Twoi rodzice nie mogli dać Ci ciepła, możesz dostać je od przyjaciół, dzieci, ukochanej osoby lub zwierzaka.
