Chrzcić czy nie ochrzcić dziecka? Prawie wszyscy rodzice stają przed tym trudnym do rozwiązania pytaniem, zwłaszcza jeśli chodzi o rodziny, w których rodzice są różnych religii. Aby podjąć bardziej wyważoną decyzję, powinieneś dowiedzieć się więcej o tym, czym jest obrzęd chrztu i jakie jest jego znaczenie.
Sakrament Chrztu
Chrzest jest jednym z siedmiu sakramentów Kościoła prawosławnego. Czym jest sakrament? Uważa się, że podczas obrzędu chrztu łaska Boża spływa na człowieka. Człowiek jest oczyszczony i rodzi się do życia duchowego. Obrzęd chrztu odbywa się przez trzykrotne zanurzenie dziecka w chrzcielnicy z wodą święconą, a jeśli osoba dorosła jest już ochrzczona, to przez trzykrotne umycie. Kapłan odmawia pewne modlitwy i cytaty z Pisma Świętego. Po chrzcie nosi się na szyi krzyż piersiowy, który towarzyszy człowiekowi przez całe życie i służy jako talizman. Istnieje opinia, że ochrzczone dzieci są spokojniejsze i mniej podatne na wszelkiego rodzaju choroby.
Po chrzcie dziecko ma matkę chrzestną i ojca chrzestnego, którzy w idealnym przypadku są zobowiązani do zaangażowania się w duchową edukację swojego chrześniaka, aby wstąpić do Kościoła prawosławnego. W praktyce okazuje się zupełnie inaczej i rzadko „rodzice chrzestni” zdają sobie sprawę ze swojej odpowiedzialności.
W większości przypadków niemowlęta chrzczone są 40 dnia po urodzeniu, ale są wyjątki: jeśli dziecko urodziło się chore lub jego zdrowie jest zagrożone, kapłan może odprawić ceremonię wcześniej.
Czy dzieci powinny być ochrzczone?
Zgodnie z tradycją prawosławną uważa się, że dziecko pozostaje bezgrzeszne do siódmego roku życia. Do tego wieku nie jest świadomy swoich działań i dlatego dziecko poniżej siedmiu lat nie ma sensu się przyznawać. Przeciwko takiemu osądowi jest fakt, że każdy człowiek rodzi się już z grzechem pierworodnym, a obrzęd chrztu go oczyszcza.
Innym argumentem przeciwko chrztowi niemowląt jest to, że rodzice odmawiają dziecku prawa wyboru. Decyzja o przyjęciu chrztu powinna być podjęta samodzielnie przez osobę. Z drugiej strony rodzice wybierają zabawki i książki dla swoich dzieci, wpajają koncepcje życiowe i nie jest to uważane za przemoc. W każdym razie wybór należy do rodziców iw tej sprawie lepiej nikogo nie słuchać i dokładnie ważyć wszystkie argumenty „za” i „przeciw”.
Jak został ochrzczony w starożytności?
Wiadomo, że przed VI wiekiem chrzest często przyjmowano w wieku dorosłym. W tym czasie dużą wagę przywiązywano do świadomie podjętej decyzji człowieka o wejściu na łono Kościoła. Bazyli Wielki i Jan Chryzostom zostali ochrzczeni po ukończeniu edukacji, a Grzegorz Teolog w wieku 30 lat.
Przygotowanie dorosłych do chrztu nazywano „katechizmem” i mogło trwać do trzech lat. Przed ceremonią założono 40-dniowy post, a pościła cała społeczność chrześcijańska.
Jednak już na Soborze Kartagińskim (IV w.) panuje anatema na niemowlęta i noworodki, które odrzucają chrzest. Współczesny Kościół Prawosławny wita chrzest w młodym wieku.
