Choroba Kawasaki dotyka dzieci wszystkich ras i narodowości, ale najczęściej występuje u Japończyków. Może poważnie skomplikować pracę serca i naczyń krwionośnych oraz doprowadzić do zawału mięśnia sercowego.
Choroba Kawasaki jest rzadką chorobą zgłoszoną po raz pierwszy w Japonii. Dotyka dzieci poniżej 8 roku życia, najczęściej chłopców. Japońskie dzieci są znacznie bardziej podatne na tę dolegliwość niż dzieci innych narodowości i ras. Choroba Kawasaki powoduje ostre ogólnoustrojowe martwicze zapalenie naczyń. W tym przypadku dotyczy to dużych, średnich i małych tętnic.
Przyczyny i objawy
Przyczyny choroby nie są do końca poznane. Zmienność sezonowa i cykliczność choroby sugeruje jej zakaźny charakter, dlatego wiąże się z działaniem retrowirusa, ponieważ choroba pojawia się nagle i dotyka dzieci z osłabioną odpornością. Choroba zaczyna się ostro, powodując wzrost temperatury ciała, przekrwienie spojówek, suchość warg i błony śluzowej jamy ustnej. W przyszłości na ciele dziecka pojawiają się polimorficzne lub szkarłatne wysypki, puchną dłonie i stopy. Dziecko ma gorączkę od 12 do 36 dni. W drugim tygodniu choroby zanika wysypka i zapalenie spojówek, węzły chłonne wracają do normalnego stanu, język staje się szkarłatny, palce rąk i nóg ulegają złuszczeniu płytkowemu.
Niebezpieczeństwo tej choroby polega na tym, że powoduje poważne komplikacje w sercu. Lekarz może zdiagnozować bóle stawów, stłumione tony serca, kardiomegalię, szmer skurczowy i powiększenie wątroby. Zaangażowanie serca w proces patologiczny może nastąpić w pierwszych dniach choroby lub odwrotnie, po kryzysie. W ostrej postaci choroby w mięśniu sercowym (mięsień sercowy) rozwija się stan zapalny. Proces ten najczęściej przebiega bez konsekwencji, ale czasami może wystąpić zastoinowa niewydolność serca. Osłabiony mięsień sercowy nie może wydajnie wykonywać swojej pracy, powodując gromadzenie się płynu w tkankach i obrzęk.
W jednym przypadku na pięć rozwijają się poważne powikłania ze strony serca i naczyń krwionośnych. Ściany tych ostatnich tracą jędrność i elastyczność, tworząc kieszonki - tętniaki. Prowadzi to do powstawania skrzepów krwi, aw rezultacie do zawału mięśnia sercowego.
Leczenie
Leczenie ma na celu przede wszystkim ochronę układu sercowo-naczyniowego. W chorobie Kawasaki aspiryna pozostaje niezmienionym lekiem, który nie tylko obniża gorączkę, ale także rozrzedza krew, hamuje powstawanie skrzepów i ma silne działanie przeciwzapalne. W przypadku uszkodzenia tętnic wieńcowych „kwas acetylosalicylowy” jest przepisywany w małych dawkach przez długi czas. I choć aspiryna nie jest zalecana do stosowania u dzieci poniżej 12 roku życia, to taka terapia jest uzasadniona w chorobie Kawasaki.
Ponadto wskazane są codzienne dożylne wstrzyknięcia immunoglobuliny przez 5-7 dni. Lek ten pomaga zwiększyć odporność bierną pacjenta i jego powrót do zdrowia. Ostatnie badania nad leczeniem tej choroby dowiodły skuteczności stosowania „heparyny” i regularnych ćwiczeń.
