Wielokolorowe przelewy z ciągle zmieniającymi się i przesuwającymi cieniami na ciemnym niebie, blaskiem i po prostu bardzo pięknym widokiem - wszystko to odnosi się do zorzy polarnej. Jak wytłumaczyć dziecku naturę tego zjawiska?
Ciekawostka: starożytni traktowali zorzę polarną jako wiadomość z zaświatów, zwiastun nadchodzącej wojny lub choroby, a także gniew, jaki bogowie sprowadzają na ludzi.
Jednak dzisiaj wiemy, że w zorzy polarnej nie ma nic tajemniczego ani nadprzyrodzonego. Jednak zorza polarna i tak jest hipnotyzująca, prawda?
Pierwszym, który był w stanie odkryć tajemnicę zorzy polarnej, był Michaił Łomonosow. Po licznych eksperymentach to on zasugerował, że natura zorzy polarnej zależy od elektryczności znajdującej się w atmosferze. Zwolennicy Łomonosowa po pewnym czasie w pełni potwierdzili jego teorię.
Słońce to gigantyczna kula, w której głównymi substancjami są wodór i hel. Chmura otaczająca Słońce czasami wyrzuca cząsteczki tych atomów, rozpraszając w ten sposób atomy we wszystkich kierunkach, także w tym, który prowadzi do Ziemi. Te kawałki szybują z ogromną prędkością – do 960 metrów na sekundę. Takie prądy nazywane są wiatrem słonecznym.
A Ziemia jest rodzajem magnesu, który przyciąga cząstki wiatru słonecznego. I one, zbliżając się do Ziemi, zaczynają być odbijane, ale niektóre z nich wciąż zatapiają się w ziemskim polu magnetycznym. Zderzenie tych cząstek z cząsteczkami powietrza w najwyższych warstwach atmosfery nazywa się zorzą polarną.
