Sytuacja, w której wejście do żłobka jest po prostu przerażające, jest znana niemal wszystkim rodzicom. Jednocześnie w pozostałych pokojach czystość może być niemal idealna. Niektórzy rodzice ściskają serce, inni - szmatę i odkurzacz. Tymczasem nawet młodszy przedszkolak może śledzić swoje rzeczy. Ale jak go zmusić do tego?
Niezbędny
Bajki K. Czukowskiego „Moidodyr” i „Żal Fedorino”
Instrukcje
Krok 1
Trzeba zacząć uczyć dziecko zamawiania nawet od przedszkola, ale od najmłodszych lat. Półtoraroczne dziecko z największą przyjemnością pomaga dorosłym, jest to dla niego bardzo interesujące. To prawda, że bardzo powoli zbiera kostki i układa zabawki. Bądź cierpliwy i pozwól mu sam dokończyć czyszczenie. Nie zapomnij pochwalić swojego pomocnika.
Krok 2
Rozdaj prace domowe. Maluch od początku powinien wiedzieć, że jego zmartwieniem są zabawki, skarpetki, rajstopy. Naucz go porządnie składać ubrania. Jest mało prawdopodobne, że od razu mu się uda. Ale nie zmieniaj rzeczy razem z nim. Poczekaj, aż dziecko zaśnie, a potem napraw wszystko, tak jak zwykle robią to nauczyciele w przedszkolu.
Krok 3
Konieczne jest, aby dziecko odczuło dyskomfort bałaganu. Wyjaśnij dziecku, że rzeczy mogą być obrażane, jeśli nie są dobrze traktowane. Zabawki się rozproszą, a skarpetki się zgubią. Przedszkolakowi można powiedzieć, że nikt zamiast tego niczego nie posprząta. Niech wszystko pozostanie tak, jak jest. Może się zdarzyć, że młoda lada będzie głucha na Twoje słowa. Potem nadszedł czas na działanie. Gdy zaśnie, zabierz swoją ulubioną zabawkę poza zasięg wzroku, za którą maluch na pewno będzie tęsknił rano. Wyjaśnij, że króliczek jest zmęczony bałaganem i obiecał wrócić, gdy tylko pokój będzie czysty. Możesz mieć pewność, że za pół godziny wszystkie zabawki będą na miejscu. Uroczyście odłożyć zająca na miejsce.
Krok 4
Jeśli dziecko natychmiast zapomni o kłopotach i ponownie zostawi za sobą bałagan, wszystkie zabawki mogą zniknąć w nieznanym kierunku. I powinni być nieobecni dłużej niż za pierwszym razem. Przeczytaj bajkę „Żal Fedorina” rozrabiace i zapytaj, co się z nimi stało. Bardzo możliwe, że dziecko samo odgadnie, gdzie się podziały zabawki. Kontynuuj grę, aż maluch zacznie odkładać rzeczy bez monitu.
Krok 5
Nie zapominaj, że wszyscy dorośli w rodzinie również powinni po sobie sprzątać. Jeśli dziecko zobaczy, że tata rzuca na chybił trafił buciki, a mama ma zwyczaj zostawiać robienie na krześle, nie zdziw się, że zacznie robić to samo. Same słowa niczego nie osiągną.
Krok 6
Zachęć dziecko do samodzielnego przygotowania się i sprzątania. Należy dokładnie rozcieńczyć farby, aby nie rozmazać zlewu. Konieczne jest rzeźbienie na desce, w przeciwnym razie stół będzie brudny i trudno go wyczyścić. Jeśli przedszkolak coś rozleje lub zaplami, nie spiesz się od razu, aby posprzątać bałagan, nawet jeśli brud cię irytuje. Wyjaśnij, że najłatwiej jest od razu zetrzeć plamę z parkietu, wtedy farba osadzi się i nie będzie łatwo ją usunąć.
Krok 7
Na zajęcia i prace domowe dziecko powinno mieć specjalną odzież. Zrób dla niej miejsce. Może to być haczyk w kuchni na fartuch, półka w szafie na starą szatę, którą można poplamić farbą lub plasteliną. „Kombinezon” musi być dostępny.
Krok 8
Naucz dziecko uważać na ubrania uliczne. Po spacerze należy go wysuszyć. Jeśli mały właściciel nie chce tego zrobić, podejmij środki nadzwyczajne. Wybierz dzień, w którym nie musi chodzić do przedszkola, ale prawdopodobnie będzie chciał iść na spacer. Nie noś ubrań wyrzuconych na korytarz do wyschnięcia, ale zostaw je tam, gdzie leżą. Nie da się chodzić w mokrych ubraniach i butach, więc niechluj będzie musiał siedzieć w domu, podczas gdy reszta dzieciaków wesoło stacza się ze wzgórza. Zwykle wystarczy jeden taki środek edukacyjny.
