Zjawisko zwane „dziećmi indygo” nie było tak dawno znane szerokiej publiczności. Dziecko zwane „indygo” ma niesamowite talenty i wysoki poziom rozwoju. Otrzymali tę nazwę z powodu przewagi ciemnoniebieskiego koloru w ich aurze. Ze względu na duże obciążenie sfery psychicznej takie dzieci są słusznie nazywane „specjalnymi”, ponieważ mają różne trudności w zachowaniu.
Co wiadomo o dorosłych Indigo
Jeśli prowadzisz zapis z lat 70., czyli okresu, w którym odkryto zjawisko „indygo”, dorastało już starsze pokolenie pierwszych przedstawicieli tej „rasy” ludzi. Powstaje jednak pytanie: dlaczego wciąż wiadomo tylko o dzieciach indygo? Czy w naturze są dorośli z tym kolorem aury
Te nieoficjalne statystyki wskazują, że dorosłych osobników indygo jest mniej.
Istnieją anegdotyczne dowody, że tylko 12% osób w kolorze indygo znajduje się wśród młodych ludzi. A im starsze pokolenie, tym mniej takich osób wśród przedstawicieli tego wieku.
Na przykład osoba dorosła w wieku 30 lat w kolorze indygo, jedna na 600 osób nie ma tego koloru aury. A wśród osób starszych jest jeszcze mniej przedstawicieli indygo, w stosunku od 1 do 1000-5000 osób.
Co wiadomo o dzieciach i dorosłych Indigo
Jakie mogą być przyczyny tak małej liczby dorosłych Indigo? Można przyjąć kilka założeń, ale nie ma ich dziś dokładnego potwierdzenia. Jedna wersja może być bardziej fantastyczna niż druga. Od wykorzystywania ludzi w kolorze indygo przez różne służby specjalne po pragnienie większości przedstawicieli tej grupy ukrywania się, aby ukryć swoje możliwości przed innymi ludźmi.
Przyczyny tego zniknięcia indygo mogą leżeć w osobliwościach charakteru i zachowania przedstawicieli tego podgatunku ludzi. Od najmłodszych lat dziecko indygo ma szczególne usposobienie, charakteryzujące się szczególną wrażliwością i emocjonalnością. W sytuacjach, w których konieczne jest przestrzeganie zasad i norm zachowania, na przykład w szkole, wśród przyjaciół, istnieje szczególne pragnienie bycia wolnym i niezależnym.
Takie maniery są często odrażające dla osób wokół nich, więc zazwyczaj nie buduje się osobistych kontaktów i relacji. Wiele osób również nie postrzega dzieci Indigo jako specjalnej rasy, ale uważa je za niezdrowe psychicznie.
Doświadczając silnego stresu, wielu nie może tego znieść, dlatego według statystyk wśród dzieci poniżej 10 roku życia 90% samobójstw to indygo.
Ale nadal wśród dorosłych jest indygo, mogą to być znani muzycy, naukowcy, aktorzy i politycy. Są też tacy, którzy mimo swoich osobliwości potrafili przystosować się do współczesnych warunków życia, zbudowali własny styl życia i znaleźli szczęście rodzinne.
Ale są też indygo, które pozostały samotne, nie mogąc znaleźć partnera życiowego, który go zaakceptuje z tak niezwykłymi cechami osobowości. Z subtelną i nadwrażliwą naturą często boleśnie przeżywają dramaty miłosnych związków.
Być może ty sam, nie zauważając tego, stoisz obok dorosłych indygo i każdego dnia masz okazję zobaczyć wszystkie aspekty osobowości tych niezwykłych ludzi. Możliwe jednak, że jesteś jednym z nich. W każdym razie warto starać się skupić nie na różnicach między ludźmi, ale na tym, co nas łączy, niezależnie od światopoglądu, poglądów, poziomu świadomości, koloru skóry czy aury.
