Dziecko ma 1,5 roku, a jego pielucha przez długi czas pozostaje sucha. Możesz stopniowo rozpocząć naukę korzystania z nocnika. Interesują nas i dyskretnie angażujemy dziecko w proces!
Przede wszystkim wybieramy wygodną doniczkę. Nie należy używać muzycznej - dziecko może wyrobić w sobie odruch do tej melodii. Graj w gry, w postaci samochodów i koni, również stosuje się ostrożnie. Nadmiar szczegółów odwróci uwagę dziecka od głównego zadania.
Formowanie odruchu warunkowego
Kiedy trzymasz dziecko nad wanienką, aby sikało, za każdym razem wypowiadaj charakterystyczne dźwięki „pss-pss”. Jeśli widzisz, co zamierzasz zrobić na dużą skalę, to odpowiednio "aa-aa". Kiedy zaczniesz sadzić, te dźwięki dostosują Twoje dziecko we właściwy sposób.
Załaduj maszynę kostkami, zabierz ją z dzieckiem tam, gdzie masz garnek i tam go wyładuj. Nieświadomie proces ten wiąże się z pójściem do toalety.
Oglądanie kreskówek i robienie tego tam
Zanim zaprosisz dziecko do siedzenia na nocniku, pozwól mu obejrzeć bajki na ten temat. Dzieci często powtarzają działania postaci z kreskówek.
Plakat z rysunkami
Umieść piękny plakat instruktażowy w miejscu, w którym planujesz nocować. Razem z nim rozważ rysunki, skomentuj. Chwal swoje dziecko, jeśli też chce usiąść na nocniku.
Dziecko jest zdenerwowane i stanowczo odmawia siedzenia na nocniku
Załóż mały domek z zabawkami. Możesz kupić lub zrobić z tektury. Jeśli dziecko lubi w nim siedzieć, postaw tam garnek. W przytulnej, zamkniętej przestrzeni dziecko będzie spokojniejsze, a przez to znacznie łatwiejsze do skupienia się na procesie.
Własny przykład
Wstaw garnek do toalety i idź tam załatwić swoje sprawy, zabierz ze sobą dziecko. Zaproponuj powtórzenie po tobie. Skuteczny sposób, ponieważ dzieci chłoną jak gąbka wszystkie działania rodziców.
Łączymy tato
Dzieci zazwyczaj bardzo dobrze reagują na głos ojca i znacznie lepiej odbierają jego słowa niż ich matki. Niech tata położy go na garnku i wyjaśni dziecku, do czego służy i co należy zrobić. Papież musi wykazać się umiarkowaną wytrwałością.
Korzystanie z ulubionej zabawki
Lepiej kupić dwie garnki. Umów się na grę toaletową. Usiądź na jednej zabawce i powiedz mi, dlaczego tu siedzi i co teraz zrobi. Spróbuj dyskretnie dodać wodę. I przekonaj do zrobienia tego samego i okruchy.
Jeśli dziecko kategorycznie odmawia siedzenia na nocniku, przestań próbować przez dziesięć dni. W żadnym wypadku nie karcić - wywoła to upór i opóźni pożądany rezultat. Pamiętaj, aby chwalić, jeśli ci się uda. Możesz uczyć tego żartobliwie, ale nadal nie warto zamieniać się w grę. Dzieciak powinien mieć świadomość, że pójście do nocnika nie jest pobłażaniem sobie, ale poważnym i koniecznym działaniem.
