Zanim zacznie uczyć dziecko, nauczyciel musi dowiedzieć się, co potrafi jego podopieczny, jak dobrze rozwijają się różne procesy umysłowe, jak szybko lub wolno uczy się nowego materiału. Po to jest diagnostyka. Bez tego bardzo trudno jest poprawnie zbudować proces edukacyjny. Z reguły diagnostykę ogólną przeprowadza się na początku i na końcu roku szkolnego. Ponadto wychowawca czasami musi określić, w jakim stopniu rozwijają się u dzieci indywidualne cechy – uwaga, kreatywne myślenie, umiejętności kulturowe i higieniczne, a także różnego rodzaju aktywności. W takim przypadku diagnostyka jest przeprowadzana przed rozpoczęciem pracy nad konkretnym programem.
Niezbędny
- Przedszkolny program wychowawczy
- Gry i zabawki do wykonywania zadań testowych
Instrukcje
Krok 1
Określ, jakiego rodzaju diagnostyki potrzebujesz. W każdym razie będziesz potrzebować przedmiotów testowych. Możesz je zabrać z zestawu S. Zabramina. Są to lalki gniazdujące, piramidy z 4 pierścieni, tablice Seguin, wkładki, wycięte obrazki. Wybierając przedmiot testowy, weź pod uwagę wiek dzieci. Na przykład trzylatkom można zaproponować piramidy, starszym dzieciom - resztę zabawek z zestawu. Dzieciom w starszym wieku przedszkolnym można zaproponować grupowanie przedmiotów według podstawowych cech, znalezienie przedmiotu, który nie pasuje do grupy innych osób, podniesienie brakującego przedmiotu i tak dalej.
Krok 2
Wyjaśnij zadanie. Z reguły dzieci o prawidłowym poziomie rozwoju umysłowego dobrze rozumieją instrukcje słowne dotyczące zadania, odpowiadające ich wiekowi. Trzylatki znają już zależność więcej-mniej i potrafią porównać wielkość kilku obiektów. Dzieci z upośledzeniem umysłowym mają trudności z zapamiętywaniem instrukcji słownych, dla nich pokazywanie jest bardziej efektywne. W trakcie wykonywania zadania przeanalizuj, jak dobrze dziecko zapamiętało instrukcje i czy jest w stanie wykonać je do końca.
Krok 3
Do zadania testowego możesz użyć różnych typów konstrukcji. Na przykład dla maluchów będzie to konstrukcja czteroczęściowa. Najpierw dziecku proponuje się gotowy budynek. Nauczyciel prosi o zrobienie tego samego. Dzieci muszą same odebrać części i ułożyć je w odpowiedniej kolejności. Jeśli to nie zadziała, nauczyciel pokazuje, co należy założyć, a następnie zaprasza dzieci do ponownego dokończenia budowy. Na podstawie wyników pracy dziecka można określić poziom analizy wizualnej, wyobraźni przestrzennej, umiejętności konstrukcyjnych.
Krok 4
Na podstawie wyników zadania testowego zwróć uwagę, jak każde dziecko zareagowało na samo badanie, jak dobrze rozumiało i pamiętało instrukcje, czy było nim zainteresowane i jak długo trwało. Zwróć też uwagę na to, jak celowe były działania dziecka, czy kalkulowało swoje wysiłki, czy umie z wyprzedzeniem zaplanować zadanie, czy działa empirycznie, czy korzysta z pomocy z zewnątrz i ile. Bardzo ważne jest również to, czy dziecko podejmuje dobrowolne wysiłki, aby poprawnie wykonać zadania.
Krok 5
Przeprowadź diagnostykę dla poszczególnych czynności. Aby określić poziom aktywności dzieci, zaproponuj dzieciom kilka sytuacji do zabawy. Na przykład, aby określić poziom aktywności zabaw małych dzieci w wieku przedszkolnym, zaproponuj zabawki, które obejmują wspólne zajęcia. Obserwuj, jak dzieci potrafią rozdzielać role, czy potrafią grać bez konfliktów. Aby określić poziom rozwoju aktywności wizualnej, zaproponuj kilka zadań testowych - na przykład narysuj koła lub kwadraty, aby uzupełnić rysunek fabuły.
Krok 6
Do zdiagnozowania umiejętności kulturowych i higienicznych wystarczy obserwacja. W jakim stopniu umiejętności i zdolności dzieci są odpowiednie do wieku? Dziecko w młodszej grupie powinno umieć jeść łyżką, wycierać usta serwetką, myć ręce mydłem i szczotką oraz prawidłowo zakładać skarpetki i spodnie. Dziecko z grupy przygotowawczej wie, jak używać widelca i noża, ubierać się niezależnie i tak dalej. Dane diagnostyczne pokazują nauczycielowi, nad jakimi umiejętnościami i zdolnościami dziecko musi popracować.
