Dla nikogo nie jest tajemnicą, że praca uczyniła ze starożytnego człowieka rozsądnego człowieka. Codziennie mamy do czynienia z pracą w różnych formach i odmianach. Jak prawidłowo wychować dziecko korzystając z porodu?
Samoobsługa to pierwszy krok we wprowadzaniu dziecka do edukacji zawodowej. W wieku 3 lat sam wie, jak się ubierać, jeść, czesać, czyścić zabawki, wszystko to w końcu przerodzi się w chęć do pracy. Dorośli powinni traktować to mądrze, zachęcać ich do pracy poprzez zachęcanie do niezależności, nie tłumić inicjatywy dziecka, ale wręcz przeciwnie, tworzyć „sytuację sukcesu”.
Nie zawsze skutecznie i szybko radzi sobie z wiązaniem sznurówek lub rzepów na butach ze względu na wciąż niedoskonałe zdolności motoryczne, trzeba uzbroić się w cierpliwość i nie tłumić jego samodzielności. Kiedy mu się powiedzie, po usłyszeniu słów aprobaty będzie się starał robić jeszcze lepiej.
Od 3 roku życia dzieci uwielbiają pomagać: podlewać kwiaty, odkurzać, zamiatać podłogę. Mądrzy rodzice pozwalają im wycierać naczynia, myć kubek, prać ubrania dla lalki i nie odpędzać ich okrzykiem: „Uciekaj, złamiesz!” Później będzie to dla nich zaszczyt myć naczynia pod kranem za zgodą mamy lub taty, co może stać się honorowym obowiązkiem.
Przed szkołą można zdobyć np. kota lub psa i powierzyć dziecku opiekę nad nim lub podzielić się z nim obowiązkami związanymi z opieką nad pupilem. Edukacja estetyczna jest ściśle związana z ciężką pracą, dziecko musi widzieć, że każda rzecz ma swoje miejsce, może wziąć zabawkę i postawić ją na swoim miejscu.
Bardzo ważny w tym procesie jest wygląd rodziców. Powinny być zadbane, uczesane i ogólnie dobrze wyglądać.
Aktywność artystyczna, umiejętność rzeźbienia, cięcia i nakładania kleju, jest również ściśle związana z procesem pracy.
Poprzez zaszczepienie umiejętności higienicznych powstaje poczucie smaku, schludności i schludności. Naśladując dorosłych z wyglądu, dziecko stara się również oceniać otoczenie.
W ten sposób przyswajane są normy moralności, należy go chwalić za jego dobroć i hojność. To jedyny sposób na rozwinięcie tych cech, konieczne jest nauczenie dziecka wyobrażania sobie siebie w miejscu innych ludzi. Trzeba go nauczyć komunikować się z rówieśnikami, utrzymywać z nimi współpracę, komunikować się życzliwie, cenić ich przyjaźń. Wszystko to jest niezbędne do jego socjalizacji.
