Nawet ludzie religijni, którzy są w związku małżeńskim, mogą stawić czoła nieprzezwyciężonym sprzecznościom i pragnąć odejść. Jednak większość religii świata ma negatywny stosunek do rozwodu, wyraźnie regulując w jakich sytuacjach jest to możliwe, a w jakich nie. Aby rozwiązać małżeństwo religijne, konieczne jest poznanie stanowiska Kościoła w sprawie rozwodu.
Prawosławie tradycyjnie ostro negatywnie traktuje rozwód. Co więcej, przez długi czas rozwód był w zasadzie niemożliwy nawet dla członków rodziny królewskiej. W obecnej sytuacji Kościół dostosowuje się do zmian w społeczeństwie, zachowując przy tym swoją pryncypialną pozycję. Koncepcja Społeczna Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej posiada specjalny dział poświęcony rodzinie. Potępia rozwód, ponieważ jest sprzeczny z ewangelią, a także jest szkodliwy zarówno dla małżonków, jak i ich dzieci. Jednak w niektórych przypadkach rozwód kościelny jest dozwolony w ostateczności. Takie sytuacje to zdrada współmałżonka, jego nieznana nieobecność, nieuleczalna choroba psychiczna, alkoholizm i narkomania, a także choroby przenoszone drogą płciową. Jeżeli małżeństwo cywilne zawarte w urzędzie stanu cywilnego zostanie rozwiązane, a małżonkowie od dłuższego czasu nie mieszkają razem, można również unieważnić ich małżeństwo kościelne, co jednak nie zostaje zatwierdzone, jeśli nie było poważnych powodów do rozwodu. Po rozwodzie Kościół prawosławny zezwala na ponowne małżeństwo, jeśli osoba nie została uznana za winną rozwodu. Jednak ta opcja nie jest przesadnie aprobowana przez kapłanów. Współczesny Kościół katolicki jest jeszcze bardziej surowy w kwestii rozwodów. Małżeństwo katolickie nie może zakończyć się rozwodem, ale pod pewnymi warunkami może zostać unieważnione. Przyczyną tego może być nieprzestrzeganie podstawowych warunków małżeństwa – wierność małżeńska, wspólne pożycie itp. Jednak nawet w przypadku prawdziwego konfliktu Kościół katolicki zachęca małżonków, aby starali się jak najlepiej pojednać. Rozwód katolicki rozpatrywany jest przez specjalny trybunał kościelny i trwa zwykle 2-3 lata. Ten trybunał decyduje również, czy byli małżonkowie mogą ponownie zawrzeć związek małżeński. Każdemu winnemu rozwodu można odmówić drugiego ślubu w kościele. Islam ma również negatywną opinię na temat rozwodu. Jednak tradycyjnie praktyka rozwodów w ramach tej religii jest łatwiejsza niż w chrześcijaństwie. Tradycyjnie wystarczyło, aby mąż powiedział potrójne „Rozwód!” ze świadkami i jego małżeństwo zostało rozwiązane. Oficjalnie mąż nie ma obowiązku wyjaśniania przyczyny rozwodu i przedstawiania mu przekonujących argumentów, natomiast nieuzasadnione rozwiązanie małżeństwa jest potępiane. Żona też może uzyskać rozwód, ale pod warunkiem, że może udowodnić władzom religijnym, że jej mąż nie dopełnił obowiązków małżeńskich, np. nie mógł utrzymać rodziny, popełnił cudzołóstwa itp. Rozwód jest również odradzany w judaizmie. Jednak przed ślubem nowożeńcy podpisują pozory kontraktu małżeńskiego, który określa m.in. warunki ewentualnego rozwodu. Specyfika rozwodu w judaizmie polega na tym, że oboje małżonkowie muszą wyrazić na to zgodę. W takim przypadku po rozwodzie będą mogli bez problemu ponownie zawrzeć związek małżeński.
