Jeśli dorośli zerwali, to dzieci nie są winne. Ale tak czy inaczej, poczują się rozczarowani, źli. Dzieci po rozwodzie rodziców często uważają się za winne. Konieczna jest rozmowa z nimi, aby mniej traumatyzować dziecko.
Instrukcje
Krok 1
Jeśli w rodzinie jest więcej niż jedno dziecko, połącz je. Dzieci powinny usłyszeć od obojga rodziców tę samą decyzję, że przyjęli razem i zgodzili się na tę odpowiedź dotyczącą separacji. Najlepiej powiadomić dziecko w prostej formie słownej, na przykład: „Zdecydowaliśmy się na razie mieszkać osobno. Nieszczęśliwie mieszkamy razem”.
Krok 2
Pomimo rozstania, powiedz dziecku, że nadal się kochacie. Dzieci zdecydowanie powinny usłyszeć te informacje. Bardzo często dziecko uważa się za odpowiedzialne za to, że rozwód rodziców jest wyłącznie jego winą. Musisz udowodnić i pokazać dziecku, że jest to z gruntu złe.
Krok 3
Zostaniesz zapytany „Dlaczego?” Wyjaśnij, że uczucia, które kiedyś odczuwali, zmieniły się, zniknęły. Jeśli nie ma uczuć, najlepiej się rozstać, aby nie zepsuć sobie nawzajem życia. Nie musisz krzyczeć, podnosić głosu ani mówić agresywnie do rodziców, gdy wchodzą w interakcje z Twoim dzieckiem. Może więc pomyśleć, że to decyzja jednego taty lub mamy, a nie całej rodziny.
Krok 4
Dzieci będą zadawały Ci pytania dotyczące tego problemu rozwodowego. Jeśli dziecko nie chce z tobą rozmawiać, w żadnym wypadku nie wywieraj na niego presji. Daj mu czas na przemyślenie i zważenie. Niech dają upust uczuciom, potrafią wypowiadać się w tej sprawie, zachęcać ich do tego. Odpowiadaj na pytania jasno, stanowczo i nie kłam.
