Rozwód to bolesny proces dla wszystkich członków rodziny. Dorośli przechodzą trudny okres, któremu towarzyszy rozgrywka, podział majątku, psychiczne załamania. Dzieci stają się mimowolnymi niewolnikami takich działań i zostają same ze swoimi wewnętrznymi niepokojami.
Relacja między każdym rodzicem a dzieckiem jest podstawą minimalizacji ryzyka wystąpienia problemów psychologicznych. Wiek odgrywa kluczową rolę w reagowaniu na okoliczności rozwodu.
Dzieci powyżej czternastego roku życia, jak wszyscy inni, doświadczają stresu i boleśnie znoszą wszystko w obecnym środowisku. Z drugiej strony rodzice myślą inaczej, uważając je za wystarczająco duże i nie poświęcają im należytej uwagi. W tym wieku następuje kształtowanie się postawy młodzieży wobec płci przeciwnej, kształtuje się model dalszego zachowania w życiu rodzinnym. Nie należy odpychać dzieci, wyrzucać na nie negatywności i zostawiać je w spokoju. Oboje rodzice muszą porozmawiać ze swoimi dziećmi, wysłuchać ich myśli i opinii oraz upewnić się, że mama i tata nadal będą w równym stopniu pozostawać w jego życiu.
Najtrudniejszy związek jest z dziećmi w wieku od sześciu do czternastu lat. Dziecko, przyzwyczajone do życia w pełnej rodzinie, przeżywa najsilniejsze doświadczenia i wyraźnie odczuwa winę rodziców. Przekłada się to na dźwignię manipulacji, bo dziecko traci uczucie miłości i chce wszystko przywrócić. Sytuacja staje się bardziej niebezpieczna, gdy dzieci zaczynają się obwiniać, mogą w tym stanie wyrządzić sobie ogromne szkody, zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Oddzielni rodzice powinni jak najbardziej zbliżyć czas spędzany z dziećmi do czasu zawarcia małżeństwa. Dziecko uświadamia sobie więc, że miłość rodziców nie zależy od czynników zewnętrznych.
Dzieci poniżej szóstego roku życia nie reagują ostro na rozwód, ponieważ nie są w stanie w pełni ocenić, co się dzieje. Dzieci będą odczuwać niepokój i lekki dyskomfort, ale przy odpowiednim nastawieniu rodziców można to całkowicie wykluczyć.
Bez względu na wiek dziecka należy kategorycznie powstrzymać się od narzucania negatywnej opinii o byłym partnerze. Należy okazywać sobie wzajemną tolerancję i szacunek, aby wychowywać harmonijną osobowość o prawidłowych wartościach moralnych.
