W naszym społeczeństwie orientacja heteroseksualna jest uważana za normalną, gdy atrakcyjność emocjonalna i seksualna danej osoby jest skierowana na osoby płci przeciwnej. Dlatego osoba o nietradycyjnej orientacji staje w obliczu niezrozumienia i potępienia społeczeństwa i bliskich. Czy seksualność gejowską można zmienić na heteroseksualną?
Instrukcje
Krok 1
Bardzo, bardzo kontrowersyjne jest pytanie, czy w ogóle możliwa jest zmiana orientacji seksualnej. Nie można twierdzić, że dana osoba nie może zmienić orientacji seksualnej, ale błędem jest również myślenie, że każdy może to zrobić. Możliwość lub niemożność zmiany orientacji zależy od wielu czynników: przyczyn pojawienia się orientacji, rodzaju orientacji nietradycyjnej (bi- lub homoseksualności), chęci lub niechęci samej osoby do zmiany orientacji. I tutaj należy zauważyć, że samo pragnienie zmiany orientacji jest dalece niewystarczające.
Na przykład wiele kobiet jest zirytowanych, że ich mężowie patrzą nie tylko na nich, ale także na inne kobiety. A jeśli żona wyrzuci to mężowi, odpowie: „Nie mam z tym nic wspólnego, to jest męska natura i nic z tym nie mogę zrobić”. Albo może udawać w jej obecności, że nie patrzy na inne kobiety - ale nic więcej. To jest to, co nazywa się „naturą” lub przyciąganiem.
Krok 2
Mówiąc o pociągu seksualnym i emocjonalnym, zwykle dzieli się go na naturalny i nienaturalny. Orientację można również podzielić na tradycyjną („normalną”) i nietradycyjną. Jednak nie wszystko jest tak proste, jak się wydaje na pierwszy rzut oka. Na przykład, jaką orientację można zaklasyfikować jako biseksualność jako tradycyjną lub nietradycyjną? Tak więc twórca psychoanalizy Zygmunt Freud twierdził, że wszyscy ludzie rodzą się z wrodzoną biseksualizmem. I dopiero w procesie rozwoju osoba staje się monoseksualna.
Można powiedzieć, że osoba o orientacji biseksualnej ma więcej „szczęścia” niż homoseksualna. W końcu ma możliwość wejścia w związek z partnerem płci przeciwnej, a jednocześnie nie sprzeciwiać się jego naturze. Chociaż nie oznacza to, że orientacja biseksualna zmieni się na heteroseksualną. Będzie to oznaczać preferowanie związku z partnerem płci przeciwnej.
Krok 3
Zanim spróbujesz zmienić orientację homoseksualną, musisz zrozumieć przyczyny jej wystąpienia: predyspozycje genetyczne, wychowanie, uraz psychiczny, a nawet wszystkie razem. W przypadku homoseksualizmu nabytego niekonwencjonalna orientacja może być konsekwencją wychowania jako dziecko płci przeciwnej, długotrwałej obecności dziecka w środowisku osób płci przeciwnej, różnych urazów psychicznych i innych czynników. W przypadku homoseksualizmu wrodzonego dziecko może czuć się osobą płci przeciwnej, a według niektórych badań często we krwi takich dzieci występuje podwyższona zawartość hormonów płci przeciwnej. Nawiasem mówiąc, nauka nie była jeszcze w stanie dostarczyć dokładnego wyjaśnienia przyczyny wrodzonego homoseksualizmu. A większość psychoterapeutów i seksuologów twierdzi, że nie da się wyleczyć wrodzonego homoseksualizmu. O ile, oczywiście, nietradycyjną seksualność uznamy za chorobę, a nie za indywidualną cechę człowieka.
Krok 4
Rzeczywiście, zdarzają się przypadki zmiany orientacji seksualnej poprzez psychoterapię. To prawda, że wciąż nie ma jednoznacznej opinii na temat zmiany orientacji za pomocą psychoterapii. W każdym razie przeciwnicy terapii konwersyjnej (reparatywnej) uważają ją za bardzo wątpliwą, a nawet niebezpieczną dla psychiki. W rzeczywistości są to metody przeprogramowania ludzkiego mózgu, a ich etyka jest bardzo kontrowersyjna. Biorąc pod uwagę, że w przeszłości w technikach terapii naprawczej stosowano takie techniki, jak terapia elektrowstrząsowa (elektrowstrząs) i terapia awersyjna, która wykorzystywała wywoływanie nudności i wymiotów za pomocą leków przy jednoczesnym demonstrowaniu pacjentowi materiałów homoerotycznych.
Krok 5
Generalnie opinie o zmianach orientacji seksualnej zależą głównie od stosunku do niej. Jakiś czas temu homoseksualizm był uważany za chorobę, którą powinni leczyć psychiatrzy. W naszych czasach nietradycyjna seksualność nie jest już uważana za zaburzenie psychiczne. Zwolennicy terapii konwersyjnej postrzegają to jako zaburzenie psychiczne, które (znowu) należy naprawić, a dla wielu osób religijnych grzech, z którym należy walczyć. Nie mówiąc już o homofobach, w których przemawia lęk przed innością. Jednocześnie wielu psychoterapeutów, seksuologów i naukowców uważa homoseksualizm za nic innego jak jeden z kierunków seksualności. Dlatego gejowskie podejście afirmatywne, mające na celu zaakceptowanie własnej seksualności, uzyskanie wewnętrznej równowagi i harmonii, zyskuje coraz większe poparcie. „Pamiętaj: bez względu na orientację seksualną najważniejsze jest to, że ci odpowiada” (Louise Hay).
