Dawno, dawno temu w Związku Radzieckim istniał cały system klubów dziecięcych. Kluby zainteresowań znajdowały się w Pałacach Pionierów iw szkołach. Były też kluby dziecięce na dziedzińcu, do których przychodziły dzieci z okolicznych domów, robiły różne ciekawe rzeczy, organizowały koncerty i przedstawienia. Teraz te kluby zaczynają się odradzać. Są one niezbędne przede wszystkim dzieciom z niezbyt zamożnych rodzin, gdy rodzice nie mogą płacić dużych sum za dodatkowe zajęcia. W takim klubie dziecko może nie tylko spędzić wolny czas ze szkoły, ale także zdobyć podstawy przyszłego zawodu.
Instrukcje
Krok 1
Zastanów się, jaki klub chciałbyś zorganizować. W przeciwieństwie do koła, klub może mieć kilka działań. W przypadku klubu zainteresowań wybierz kilka podobnych kierunków. Na przykład może to być turystyka, orientacja i historia lokalna. Możesz także otworzyć klub techniczny, z różnymi obszarami kreatywności technicznej. W klubie w miejscu zamieszkania może być więcej kierunków. Z pomocą klubu możesz organizować zawody sportowe w najbliższym miejscu, organizować uroczystości na dziedzińcu, stworzyć pracownię plastyczną i warsztaty.
Krok 2
Najlepiej będzie, jeśli znajdziesz podobnie myślących dorosłych. Trudno obejść się bez pomocy w tej sprawie, nawet jeśli dzieci, z którymi zamierzasz się uczyć, są gotowe pomóc ci we wszystkim. Sąsiedzi mogą pomóc w założeniu klubu na dziedzińcu. O pomoc w zorganizowaniu klubu technicznego możesz spróbować skontaktować się z szefem dużego przedsiębiorstwa lub biura projektowego, a jeśli chcesz stworzyć klub turystyczny, najprawdopodobniej chętnie przyjdziesz z pomocą dorosłym turystom i biegaczom na orientację.
Krok 3
Postaraj się pozyskać wsparcie swojego samorządu. Aby to zrobić, napisz program klubowy, w którym powiedz, jakie rodzaje zajęć będziesz robić z dziećmi i jakie zadania do rozwiązania. Wsparcie administracyjne pomoże uporać się z szeregiem problemów – na przykład z wynajmem lokalu. W zależności od kierunku przyszłych działań skontaktuj się z wydziałami edukacji, kultury, polityki młodzieżowej. Wyjaśnij pracownikom tych wydziałów, że organizacje non-profit dla dzieci przynoszą korzyści wszystkim.
Krok 4
W przypadku klubu społecznościowego spróbuj znaleźć placówkę pomocową społeczności. Wiele miast posiada takie lokale. Dowiedz się, czy pobliskie domy mają puste, nietechniczne piwnice. Odpowiednie może być również poddasze. Dowiedz się, czy Twoje miasto ma ukierunkowany program, którego celem jest uczynienie ze szkoły centrum życia dla całej społeczności. Obecność takiego programu znacznie upraszcza twoje zadanie. W takim przypadku wystarczy skontaktować się z najbliższą szkołą. Wyjaśnij reżyserowi, jakie korzyści odnosi z utworzenia takiego klubu. Na przykład, jeśli utworzysz klub podróży, możesz organizować wycieczki nie tylko dla członków klubu, ale także dla innych uczniów. Możesz to zrobić na siłowni, na przykład na ściance wspinaczkowej, gdzie każdy też będzie trenował.
Krok 5
Współpraca z władzami lokalnymi może ułatwić Państwu remont lokalu. Wszystkie udogodnienia dla dzieci muszą spełniać określone normy bezpieczeństwa. Jeśli uda Ci się dostać miejsce w szkole, placówce dokształcającej lub w firmie, za te standardy odpowiadają dyrektorzy tych placówek. Ponadto problem z naprawą jest automatycznie rozwiązywany. Jeśli właśnie dostałeś piwnicę lub strych, naprawiłeś go i zacząłeś pracować, możliwe, że po pewnym czasie spróbują ci to pomieszczenie odebrać.
Krok 6
Umieść sprzęt. Jeśli dostałeś pokój w instytucji i dzielisz go z jakimś innym kręgiem, zdobądź szafki, w których możesz umieścić swój sprzęt. W takim przypadku będziesz musiał go zdobyć tylko podczas zajęć.
Krok 7
Dowiedz się, czy Twoje miasto ma dotacje na pracę z dziećmi i młodzieżą. Uzyskanie takiej dotacji da możliwość wynajęcia lokalu, zakupu niezbędnego sprzętu i tak dalej. Aby otrzymać taką dotację, konieczne jest napisanie uzasadnienia. Formularz jest zwykle opracowywany przez tych, którzy przyznają te stypendia. Ale w każdym razie konieczne jest sformułowanie celów twojego klubu, omówienie głównych rodzajów zajęć i potencjalnych uczestników.
